گفت‌وگوي حاضر با دكتر محمدرضا ريخته‌گران، عضو هيأت علمي گروه فلسفه دانشگاه تهران در تبيين همين معنا و توجه به عرفان اسلامي سامان گرفته است.  دكتر ريخته‌گران كه از تبار استادان فلسفه‌خوانده گريخته از علم‌الابدان است بيشتر و پيش‌تر به فلسفه هنر، پديدارشناسي و هيدگرشناسي نامبردار است اما اين جنبه از تفكر ايشان و نگاه عميقي كه به عرفان اسلامي دارند جدا از فحواي كلام ايشان اهميت موضوع مورد گفت‌وگو را بازمي‌نماياند؛ با اين تذكر كه اين گفت‌وگو اصلا قرار نبوده بحثي تخصصي و مورد استفاده خواص باشد بلكه دغدغه عرفان‌گرايانه يكي از اهالي جدي فلسفه است.

به هر حال با اين وصف كلمه قرض‌الحسنه را از لحاظ قرآني مي‌توان به معناي ايثار مال و جان تفسير نمود و به نظر نمي‌رسد كه خيلي منوط به مسمّاي وام باشد. شايد استعمال كلمه «وام نيك» در عبارات آن كمتر آسيب تشريعي به فقه وارد آورد.

وااسفا «دروغ» که در فرهنگ ملی و مذهبی ما بزرگ‌ترین گناه است، امروزه به سنت غالب زمانه تبدیل شده، دولت‌مردان با لاف و گزاف به راحتی به مردم دروغ می‌گویند و خیالات واهی داخلی و بین‌المللی‌شان را صبح و شب با تکرار و تکرار می‌خواهند به خورد

پدرم، اگر روزی صدای آزادی خواهی و حق طلبی معدودی به گوش می رسید اینک صداها تکثیر شده اند. با حبس هر صدا صدها و هزارها ندای آزادی از هرجا می خیزد. یکی از هم بندی هایت که چندی است  آزاد شده ، دو سه سلولی با سلول تو فاصله داشت. گفت گاه صدای تو را می شنید

در دنياي امروز كه حقوق بشر و آزادي عقيده و تحمل دگرانديش تبليغ مي‌شود، چه كسي خريدار “قهر” با غير خودي، و “مهر” با خودي (كافران)مي‌شود؟ از آن گذشته، آيات فراواني در قرآن، به وضوح حسن معاشرت و نيك‌رفتاري با غيرمسلمانان را توصيه مي‌كند، پس چگونه مي‌توان اين تضاد را حل كرد؟