کلام آخر ما با شما نه استغاثه کمک است و نه استمداد رأفت که میثاق بنده و خالق بر این است که جز از او چیزی طلب نمی کند، اما به صراحت می گوییم که آنچه در ظاهر و خلوت می کنید دیرزمانی نخواهد گذشت که از پرده برون خواهد افتاد و به جبر روزگار گریبان دنیا و آخرت شما را خواهد گرفت. پس تا دیر نشده به خود بیایید و چوب بیداد ارباب بی مروت قدرت نباشید که در روزهایی که به مدد خدا خواهند آمد و زیاد دور نیست، آنها به عاقبت اعمال و گفتارشان بیشتر از آن مشغول خواهند بود که بتوانند یاری رسان شما باشند 

«با مقایسه‌ی دو اثری که یکی مربوط به انقلاب کوبا و دیگری مربوط بههند است، کاملاً احساس کردم که مهندس بازرگان نسبت به انقلاب کوبا تمایل و گرایشی ندارد یعنی خیلی به درون انقلاب کوبا نفوذ و با آن همدلی نمی‌کند. یک نگاه بیرونی و در نهایت مخالف با استبداد دارد؛ ولی در برابر انقلاب هند و یا نهضت آزادی هند، بازرگان آنچنان همدلی می کند که به نظر می‌آید او در حرکت‌اش به شدت تحت تأثر هند بوده است؛ البته وقتی به انقلاب ایران می‌رسد، ویژگی‌های ایرانی در آن محسوس می‌شود.»  

در تاریخ ایران از عصر باستان تا حداقل پایان ساسانیان هموراه و به طور مطلق اندیشه خداسالاری در اشکال و مراتب مختلف حاکم بوده است. از روزگار عیلامیان قدیم ( هزاره سوم پیش از میلاد ) تا روزگار هخامنشیان و ساسانیان اندیشه خداسالاری مبنا و معیار نظام سیاسی و بنیاد دولت و قدرت بوده است. کوروش و داریوش و جانشنیانشان چنین می گفتند که « اهورامزدا » ( سرور دانا و خدای برتر و خالق بزرگ هستی ) آنها را به طور خاص مأمور اعمال قدرت و فرمانروایی بر مردمان کرده و آنها هرچه می گویند و می کنند به فرمان اهورامزدا و منطبق بر رضایت او است و بر مردمان است که از این فرامین اطاعت مطلق کنند چرا که سلطنت و اختیارات آنان از جانب خداوند مطلق و نامحدود است 

كي از جملات بسيار مهم و مشهور انجيل كه به حدود 1100 زبان ترجمه شده است همان است كه مي‌گويد: « خداوند جهان را آنقدر دوست داشت كه فرزند خود را فرستاد تا شهيد شود و كساني كه به او راه پيدا مي‌كنند و اين فرزند را مي‌شناسند، مشمول هدايت شوند و به هلاكت مبتلا نگردند.» تعبير پسر خدا، فرزند خدا يا پدر اين پسر- چنانكه مي‌دانيم- در ادبيات مسيحي بسيار رايج است، به هيچ وجه مورد قبول قرآن و پيامبر اسلام نبوده است؛ 

علت برخورد ناخوشایند مصباحیون با  علمایی چون آیت الله صانعی ، مردمی بودن  وصراحت لهجه و عدم سکوت ایشان  در برابرظلم و ظالمان است. همین ویژگی هاست که سبب می شود  آنان حتی مرزهای خود ساخته خود را نیز در نوردند و حریم روحانیت را مورد تعرض قرار دهند. آیت‌الله العظمی صانعی در دیدار جمعی از نخبگان و فرهیختگان استان یزد بار دیگر بر مظلومیت ملت ایران اشاره کردند و تاکید نمودند که  "مظلومیت، بیچاره کننده ظالم است. از نظر منطق قرآن آه مظلوم به آسمان می‌رسد با اینکه ظالم همه چیز اعم از پول و اسلحه و ابزار تبلیغاتی در اختیار دارد، اما مظلوم جز ابراز مظلومیت سلاح دیگری ندارد و همین مظلومیت است که ظالم را بیچاره می کند." البته پیشتر هم آیت الله العظمی صانعی هشدار داد ه بودند که هرچه قدر فشار بیشتر شود آگاهی و تنفر مردم بیشتر خواهد شد. 

کلمات: نظم، نظام، تنظیم، منظم ، ناظم و … از یک ریشه هستند و تماماً حکایت از ترتیب و تناسبی بین اجزای یک شیء یا یک موضوع می‌کنند. به نخ یا رشته نازکی که مرواریدهای ریز و درشت گردن بند یا دانه‌های تسبیحی را به یکدیگر متصل و ردیف می‌کند، در ادبیات عرب "نظم" می‌گویند. به "شعر" نیز به دلیل سجع و قافیه‌ای که همچون رشته، کلمات را به هم ردیف می‌کند، "نظم"، و به سخنان غیر منظم، "نثر" گفته می‌شود. همچنین، درختان کاشته شده در کنار جوی یا پرندگان در حال پرواز، به شکلی مرتب را "منظوم" می‌شمارند 

باید گفت هنوز فلسفه نمازجمعه براى برخى خطیبان روشن نیست و معنا و مفهوم برخى آیات و مسائل را درست در نیافته‌اند. «دعوت مردم به شتاب کردن در ذکر خداوند یعنى شتاب کردن در بخشیدن آرامش روحى و روانى به جامعه.» به نظر مى‌رسد جناب آقاى جنتى و برخى همفکران وى هر وقت خطابه مى‌کنند جز جنگ و جدل و داغ و درفش براى مخالفین فکرى و سلیقه‌اى خود چیزى در آستین ندارند. خطیب محترم در نیافته است که میلیون‌ها انسان در این مملکت نه تنها به برخى سخنان و سیاست‌هاى ایشان که خط ‌ مشى سیاسى و فرهنگى دولت را نمى‌پسندند‌ و مى‌خواهند از راه مسالمت‌آمیز و قانونى برخى مشکلات درونى حاکم بر جامعه را از بوته نقد بگذرانند و مملکت را در راه صلاح و سعادت هدایت کنند و البته این از حقوق مسلم شهروندان است. جنبش سبز در ایران جنبشى برانداز نیست 

در طول تاریخ، اعتبار روحانیت به عدالت خواهی آن ها بوده است. روحانیون با دو مفهوم حق الله و حق الناس در گیر هستند. از یک سو برایشان مهم است که احکام خدا رعایت شود و از سوی دیگر متوجه هستند که ببینند آیا حق مردم به آن ها داده میشود یا خیر. وقتی این دو مفهوم مخدوش شود روحانیت باید اعتراض کند. بگذریم که برخی از روحانیون از تهدید ها ترس دارند و نمی خواهند حداقل نفوذی که می توانند در جهت بهبود اوضاع به کار ببرند به هدر رود. و یا به علت مصلحت اندیشی سکوت می کنند 

او با اشاره به تنش‌های انتخاباتی چهار ماه گذشته در ایران افزوده که «اتفاقات امروز در ایران، دعوای بین دو رقیب انتخاباتی نیست، بلکه دعوا بین دو تفکر است که یکی بدنبال احیاء شعارهای امام و دیگری خواسته یا ناخواسته در مسیر تهی کردن جامعه از اندیشه اوست.»

به گفته این مرجع تقلید شیعه، در شرایط کنونی ایران، «یکی از جمهوری اسلامی دفاع می‌کند و دیگری به کل، به جمهوریت قائل نیست و اسلامیت را هم آن‌طوری ‌که خود می‌پسندد، تفسیر می‌کند.»

به گفته این مرجع تقلید شیعه، در شرایط کنونی ایران، «یکی از جمهوری اسلامی دفاع می‌کند و دیگری به کل، به جمهوریت قائل نیست و اسلامیت را هم آن‌طوری ‌که خود می‌پسندد، تفسیر می‌کند»

عده‌اي هستند كه مدام در حال اختلاف‌افكني هستند و خدا مي‌داند چه سودي از ايجاد التهاب‌ها و تنش‌ها مي‌برند. شايد اين نظريه صادق باشد كه برخي از افراد به دليل فقدان وضعيت و ارزش‌هاي قابل طرح و يا فقدان كالاي ارزشمند علمي و ارزشي بقاء خود را در سايه‌ ايجاد تنش‌، التهاب، درگيري و تضاد مي‌بينند و نان خود را در دعوا مي‌پزند وا ز آب گل‌آلود ماهي ‌مي‌گيرند، والا معقول نيست كه كسي علاقمند به نظام جمهوري اسلامي ايران باشد اما به اختلافات دامن بزند، هر روز آتش دعوا را شعله‌ورتر كند و به تخريب چهره‌ها و شخصيت‌ها بپردازد. "