و اخرین مورد آن تا پیش از انتخابات خرداد ماه ، نیز تجمع ملی و سراسری ایرانیان به حمایت از حقوق دراویش بود که روز سوم اسفند مشهور به روز درویش در برابر مجلس شورا در تهران واقع شد و در آن گردهمایی حدود شصت هزار ایرانی از سراسر مملکت شرکت کردند.

من ذوالقرنين ذكر شده در كتب پيشين هستم. من سنگي هستم كه از من دوازده چشمه جاري شده است. خاتم سليمان نزد من است. من كسي هستم كه وظيفه حساب رسي تمام مخلوقات خدا را به عهده دارد. من لوح محفوظ و جنب الله هستم ، من قلب خدايم.»(8) و يا: «من آدم و نوح اول بودم، من ابراهيم بودم، همان گاهي كه او را در آتش مي انداختيد، من موسي، مونس مؤمنينم. من گشاينده سبب ها و راه ها هستم. من به وجود آورنده ابرها هستم و پديدآورنده درختان وميوه ها و جاري كننده چشمه ها… من زمين را گستردم و كوه ها را برافراشتم. من تقسيم كننده بهشت و جهنمم… من همين كتابي هستم كه در آن شكي نيست. من اسامي حُسني هستم… موسي از من اقتباس و پيروي كرد و هدايت شد… من كسي هستم كه جبرئيل و ميكائيل خدمتگزارم هستند.

ميراث گسترده تصوف در تمدن اسلامي ، بخش مهمي از دارايي معنوي بشريت است . اين فرهنگ منحصر به فرد و معنوي ، در سرزمين ايران و در زبان فارسي به اوج و اعتلايي شگفت انگيز رسيد و متون نظم و نثر فراواني پديد آورد . فرهنگنامه ها يا اصطلاحنامه هاي عرفاني و صوفيانه ، كتبي هستند كه براي درك دشواري هاي تصوف و آثار و كلمات ايشان تحرير شده است . در اين زمينه ،‌ كتاب اصطلاحات صوفيان يا مرات عشاق اثر مولفي ناشناخته به تصحيح خانم مرضيه سليماني از سوي انتشارات علمي و فرهنگي روانه بازار شده است .  

جبرئيل 3بار بر من نازل شد با سلام پروردگارم- كه خود عين سلام است- و اين فرمانش كه در اين مكان بايستم و به همه شما از سفيد و سياه، اعلام كنم كه همانا علي‌ابن‌ابيطالب، وصي من و جانشين من و امام پس از من است. نسبت جايگاه او به من، نسبت جايگاه‌ هارون به موسي است، با اين تفاوت كه نبوت به من ختم مي‌شود. و او ولي شماست بعد از خدا و رسول خدا. و در اين باب خدا اين آيه از كتابش را مد نزول بر من قرار داد: بي‌گمان ولي شما خداست و رسول او و آنان كه ايمان آوردند؛ همان‌ها كه نماز به پا مي‌دارند و در حال ركوع زكات مي‌دهند. و اين علي‌بن‌ابيطالب است كه برپادارنده نماز بوده و در حال ركوع زكات داده. و اوست كه در همه حال و همه كار، تنها خداي عزوجل را مي‌جويد.

پس ما معتقديم هر زماني نوبت سلطنت اسمي از اسماء‌الله است. اسم به همان معنايي كه  معصوم فرمودند: «نحن‌اسماء الحسني …» شيعه حقيقي كه همان شيعه اثني‌عشري‌اند با اين اعتقاد دور ولايت را مي‌رسانند به ولايت حضرت ولي‌عصر(عج) كه در پس پرده غيبت از انظار ظاهري هستند اما به طريق نيابت خاصه و عامه خود، سايه خود را بر سر شيعيان خود مي‌گسترانند. در دوران غيبت 2 سلسله در نيابت خاصه ولايت جاري مي‌شود؛ يكي علماي مجاز در روايت كه علماي احكام‌الله هستند و ديگر علماي مجازين در  درايت كه عالمان ساحت معنويت و علوم قلبي‌اند كه عالم بالله‌اند. اجازه هر دو اين سلسله‌هاي جاري شده بايد به امام معصوم منتهي شود و از طريق اين دو سلسله‌ است كه افراد مي‌توانند به ساحت حقيقت معنويت دين راه پيدا كنند.

از تاريخ اجتماعي عصر قاجاريه و از نوشته هاي سياحان خارجي به خوبي پيداست که در اين دوران وضعيت فرهنگي همان وضعيت گذشته بوده است، همان اوهام و خرافات و همان فرهنگ خردستيز به شدت برقرار بوده است. مضاف بر اينکه فقر و بيماري نيز شدت بيشتري داشته است. جز معدودي که به لحاظ مشاهده اوضاع کشورهاي اروپايي و آشنايي با عقايد فلاسفه و دانشمندان، به وضعيت اسفبار جامعه ايراني پي برده بودند، توده مردم در همان وضع سابق و با همين افکار و عقايد سده هاي پيشين مي زيستند و وضعيت اسفبار خود را بسيار طبيعي مي پنداشتند. 

لوطي ها جزء طبقة پايين محسوب مى‏شدند. آنها خاستگاهي مردمي داشتند و خود را «أخي» مي خواندند و بيشتر از ميان پيشه وران شهري برمي خاستند و با منش اهل تصوف پيوند محکم تري داشتند. عموما از سواد و معلومات عصر خود بهره اي نداشتند، امّا به ارزشهاى اخلاقى و اصول مروّت و انسانيّت پايبند و معمولا از معتمدترين افراد محل بودند. آنها دست و دل باز و بخشنده بودند؛ از اين رو عامه در توصيف رفتار جوانمردانه و بذل و بخشش افراد از اصطلاح «لوطى‏گرى» استفاده مى‏كردند.30 لوطيان به گروه، محله و شهر بسيار وابسته بودند و هرگاه لازم مى‏شد سرسپردگى خود را نشان مى‏دادند.

تصوف، کلی‌ترین جلوه‌ی بعد باطنی اسلام است. راهی است که در آن انسانی از فردیت خود فرا می‌رود و به خدا می‌رسد. تصوف در چارچوب وحی اسلامی، راههایی برای رسیدن به یک زندگی پربار روحانی عرضه می‌کند. زندگی یی که در آن وجود انسان دگرگون می‌شود و به فضیلت‌های اخلاقی آراسته می‌گردد و در نهایت به دیدار پروردگار (لقاء الله) می‌انجامد. به همین دلیل است که بسیاری از صوفیان در تعریف تصوف، این فرموده‌ی پیامبر اسلام درباره‌ی فضیلت اخلاقی (احسان) را نقل می‌کنند: «خدا را باید چنان عبادت کنی که گویی او را می‌بینی. چه، اگر تو او را نبینی، همانا او تو را می‌بیند.»

گناباد اگر با زعفران معطر است و با هواي گرم و خشک، معروف، حالا چند روزي است که شهره شده به ميزباني روزنامه نگاري که در محکوميتش، تبعيد پنج ساله به اين شهر نيز آمده است. اگر روزي قرار بر اجراي اين حکم باشد، احمد و خانواده اش بايد حدود 300 کيلومتر از مشهد به سمت جنوب خراسان طي طريق کنند تا در چند کيلومتري آرامگاه ملاسلطان محمد بيدختي گنابادي، مشهور به سلطان عليشاه صوفي و عارف بزرگ قرن سيزدهم هجري، و قطب سلسله نعمت اللهي سلطان عليشاهي ، سکني گزينند.