روزی مولانا از مسجد به سوی شهر عزیمت می‌فرمود ناگاه راهبی پیر مقابل افتاده، سر نهادن گرفت. مولانا فرمود

– – بنده روز قیامت چون نامه‌ی پرگناه بیند، راه دوزخ گیرد. او را گویند: روی دیگر برخوان. برخواند،

– – حق را دو صفت است: قهر و لطف. انبیا مظهرند هر دو را. مؤمنان مظهر لطف حق‌اند

۱. مادر و پدرش ترسا بودند. چون بر معلّم فرستادندش، استاد گفت: «بگو: ثالث ثلاثة». گفت: «نه. بل هو

حکیمی را پرسیدند از سخاوت و شجاعت کدام بهتر است، گفت آن که را سخاوت است به شجاعت حاجت

آدمی با کینه، زندگی را بر دوستان نیز تنگ می‌کند ** سر دشمن به دست دشمن دیگر کوب که

۱۱۰. هركس گرفتن براى او دوست داشتنى ‏تر از دادن باشد، فقير نيست. ۱۱۱. آن‏گاه كه ترس در قلب

۵۱. از دست دادن تأسّف در مقام سلوک، نشانه‏ اى از نشانه‏ هاى خوارى است. ۵۲. آن‏گاه كه دل

شیخ امام، عارف باللّه‏، ولى بزرگ، پیشواى عارفان، راهنماى سالکان، صاحب کرامات ظاهرى و معجزات تابان، حافظ اولیا و

نقل است که گفت: در همه عمر خویش می‌بایدم که یک نماز کنم که حضرتِ او را شاید و