ﻭ ﭼﻮﻥ ﺁﻭﺍﺯﻩ ﺑﺎﯾﺰﯾﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ . ﺳﺨﻦ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺍﻫﻞ ﻇﺎﻫﺮ ﻧﻤﯽ ﮔﻨﺠﯿﺪ. ﺣﺎﺻﻞ ﻫﻔﺖ ﺑﺎﺭﺵ ﺍﺯ ﺑﺴﻄﺎﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﺷﯿﺦ ﮔﻔﺖ : ﺍﺯ ﭼﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﻨﯿﺪ ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﺗﻮ ﻣﺮﺩ ﺑﺪﯼ . ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ .. ﺷﯿﺦ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ : ﻧﯿﮑﺎ ﺷﻬﺮﺍ ﮐﻪ ﺑﺪﺵ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻢ ………
ﺗﺬﮐﺮﻩ ﺍﻻﻭﻟﯿﺎ : ﻋﻄﺎﺭ
ﺍﺑﻮﻟﺤﺴﻦ ﺧﺮﻗﺎﻧﯽ ﻣﻴﮕﻮﯾﺪ :ﺟﻮﺍﺏ ٢ﻧﻔﺮ ﻣﺮﺍ ﺳﺨﺖ ﺗﮑﺎﻥ ﺩﺍﺩ !… ﺍﻭﻝ : ﻣﺮﺩ ﻓﺎﺳﺪﯼ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﻣﻦ ﮔﻮﺷﻪ ﻟﺒﺎﺳﻢ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺨﻮﺭﺩ ! ﺍﻭ ﮔﻔﺖ : ﺍﯼ ﺷﯿﺦ ! ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﺩﺍ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ! ﺩﻭﻡ : ﻣﺴﺘﯽ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﻥ ﻭ ﺧﯿﺰﺍﻥ ﺩﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﺍﻯ ﮔﻞ ﺁﻟﻮﺩ ﻣﯿﺮﻓﺖ . ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻢ : ﻗﺪﻡ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﺗﺎ ﻧﻠﻐﺰﯼ ! ﮔﻔﺖ : ﻣﻦ ﺑﻠﻐﺰﻡ ﺑﺎﮐﯽ ﻧﯿﺴﺖ … ﺑﻬﻮﺵ ﺑﺎﺵ ﺗﻮ ﻧﻠﻐﺰﯼ ﺷﯿﺦ ! ﮐﻪ ﺟﻤﺎﻋﺘﯽ ﺍﺯ ﭘﯽ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻟﻐﺰﯾﺪ .
ﻣﺮﯾﺪ ﺭﺍﺩﯾﺪﻩ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻨﯿﺪ ” ﺍﺫﮐﺮﻭﻧﯽ” ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺮﺍ ﯾﺎﺩ ﮐﻨﯿﺪ . ﻭ ﻣﺮﺍﺩ ﺍﯾﻦ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ” ﺍﺫﮐﺮﮐﻢ” ﯾﻌﻨﯽ ﺷﻤﺎﺭﺍ ﺑﯿﺎﺩ ﺩﺍﺭﻡ . ﻣﺮﯾﺪ ﻃﺎﻟﺐ ﺫﮐﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺫﮐﺮ ﻃﺎﻟﺐ ﻣﺮﺍﺩ … ﻣﺮﯾﺪ ﻃﺎﻟﺐ ﻭﻗﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻭﻗﺖ ﻃﺎﻟﺐ ﻣﺮﺍﺩ .. ﻣﺮﯾﺪ ﺩﺭ ﻃﻠﺐ ﺩﻝ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﻝ ﺩﺭ ﻃﻠﺐ ﻣﺮﺍﺩ ….
ﮐﺸﻒ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ : ﺧﻮﺍﺟﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺍﻧﺼﺎﺭﯼ
ﮔﻮﯾﻨﺪ ﺷﺒﻠﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﻫﻔﺖ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻭﺟﺪ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻃﻌﺎﻡ ﻭ ﺷﺮﺍﺑﯽ ﻧﺨﻮﺭﺩ .. ﻏﺮﯾﻖ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﺭﺣﻤﺖ ﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺳﺮ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ : ﯾﺎﺩ ﺧﺪﺍﯾﻢ ﻏﺬﺍﯼ ﻣﻦ … ﺛﻨﺎﯼ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﻡ ﺟﺎﻣﻪ ﻣﻦ …. ﺷﺮﻡ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺷﺮﺍﺏ ﻣﻦ … ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﻓﺪﺍﯼ ﺩﻝ ﻣﻦ …ﺩﻝ ﻣﻦ ﻓﺪﺍﯼ ﺭﻭﺡ ﻣﻦ … ﺭﻭﺡ ﻣﻦ ﻓﺪﺍﯼ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻦ .. ﺁﺧﺮ ﭼﻮﻥ ﺁﺗﺶ ﻭﺟﺪ ﻭﯼ ﺁﺭﺍﻡ ﺷﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻔﺖ ﺭﻭﺯ ﺑﯽ ﺁﺏ ﻭ ﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺮﺩﯼ ﺍﯾﻦ ﭼﻪ ﺧﺎﻟﺖ ﺍﺳﺖ ؟؟؟؟ ﮔﻔﺖ : ﺍﯼ ﻣﺴﮑﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﻭ ﯾﺎﺩ ﺩﻭﺳﺖ ﺧﻮﺵ ﺑﻮﺩ ﺁﺏ ﻭ ﻧﺎﻧﺶ ﮐﺠﺎ ﯾﺎﺩ ﺁﯾﺪ ؟؟؟
ﮐﺸﻒ ﺍﻻﺳﺮﺍﺭ: ﺧﻮﺍﺟﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺍﻧﺼﺎﺭﯼ
روزی شبلی(شیخ صوفیه)را دیدند الله الله می گفت، جوانی سوخته دل پرسید:چرا “لا اله الا الله” نمی گویی؟ گفت : ترسم چون”لا اله”بگویم به”الله” نرسیده نفسم گرفته شود.
منبع : تذکره اولیاء