وصيت نامه داريوش بزرگ به پسرش خشايارشاه

خشيار ، دين و مذهب خود را به ديگران تحميل نكن . مردم در انتخاب دين آزادند و مي توانند از كيش و آيين خود پيروي نمايند .

– خشايارشا بايد در حفظ و نگهداري و حراست اين پادشاهي و بيست و پنج كشوري كه اكنون جزو پادشاهي پارس است بكوشي.

– اكنون من خزانه را در اختيار او قرار مي دهم كه در زمان نياز بايد براي كشور هزينه گردد.
– قدرت پادشاه تنها به شمشير نيست . ثروت در راه قدرت است و بزرگترين ثروت نيروي ملت است ، پس تا مي تواني از اين نيرو  بهره بگير و بر ثروت خزانه كه بايستي در راه بهبود و آباداني كشور صرف شود بيافزايي .
– اكنون بيست و پنج كشور جزو شاهنشاهي ايران و پول آن ها هم ديرك ( واحد پول ايران در آن زمان ) است و ايرانيان در نزد آن كشورها محترم هستند .
– من تعداد زيادي انبار جهت نگهداري غله ساخته ام كه براي دو تا چهار سال كشور كافي است ، توبايد گندم ( غله ) را هر سال پس از بوجاري بجاي گندم مصرف شده نگهداري كني و همراه سعي كن گندم جديد در انبارها باشد .
– هرگز نزديكان خود را به مناصب مهم كشور مگمار ، چون اگر به مردم ستم روا دارند زيرپوشش تو خواهندبود . و اين آنها را جري تر خواهد كرد و تو نيز ناچار به رعايت آنان خواهي شد .

– تو بايد با نيرويي مجهز به يونان بشتابي و يونان را از نظر نيروي دريايي شكست دهي ، چون يونانيان پيوسته مزاحم ايرانيان هستند .
– هرگز افراد چاپلوس و دروغگو را ميدان نده ، چون دروغ و تملق پايه هاي سلطنت را سست مي كند . و تو نمي تواني به درستي به آنچه كه اتفاق مي افتد پي ببري ، چون اين افراد ظاهر فريب هستند و بد را خوب جلوه مي دهند .
– جهت ماليات   قوانيني به كار بردم كه ديوانيان با مردم تماس نداشته باشند و آنها را سر كيسه نكنند .
– هرگز در نقش قاضي و مدعي در نيا و اين كار را به قضات واگذار نما .
– تا مي تواني در آباداني كشور بكوش . در حفر قنات ها و احداث جاده ها سعي وافر بنما، چون زراعت كشور نياز به آب دارد .  همچنين ساختن راه را مهم بدان چون بين شهر ها ارتباط برقرار خواهد كرد .
– همچنين دين و مذهب خود را به ديگران تحميل نكن . مردم در انتخاب دين آزادند و مي توانند از كيش و آيين خود پيروي نمايند .
– در امر آموزش كوشش كن كه تمام اتباع كشورعلم بياموزند و آگاه باشند. تعليم تربيت ويژه دسته اي نيست و همه بايد از آموزش استفاده نمايند .
– افسران و سربازان خود را راضي نگهدار ، جيره و حقوق آنان رابه هنگام بپرداز . چون اگر سپاهي ناراحتي ببيند در ميدان نبرد تلافي خواهد كرد و اين به شكست خواهد انجاميد .
– مرا پس از مرگ بشوي و كفن كن ودر تابوت سنگي قرار داده و در گور ويژه خودم بگذار و چندي يك بار براي ياد بود من به مزار من بيا تا مرگ را فراموش نكني