بسم الله الرحمن الرحیم

نماز،اصلِ نماز در همه ی ادیان الهی است.چون ادیان الهی مبتنی بر عبودیتِ ما، نسبت به خداوند است.که اظهار این عبودیت،که اسمش عبادت است،مظهرِ عبادت،کاملِ عبادت،نماز است،البته در هر یک از ادیان،یک شکل خاصی دارد.مثلاً در مسیحیت این طوری که متعارف است،فقط روزهای یکشنبه به کلیسا بروند و امثال اینها،در اسلام چون به مسئله عبودیت توجه دارند و چون از مؤمنین می خواهند که همیشه در مقابل امر و اراده ی الهی تسلیم باشند،که اسم اسلام از روی آیه ی قرآن است.

در اینصورت روزِ معینی یا جای معینی ندارد،همیشه هست و همه جا هست.البته خوب در ادیان دیگر،مثل مسیحیت باید نمازشان،عبادتشان در روز یکشنبه در کلیسا باشد. در مذهب یهود آنطوری که در تورات نوشته شده است و بعد خودِ حضرت موسی (ع) وحی بر او نازل شد. اسمش را خیمه ی اجتماع گذاشتند،مثل مسجدِ ما. چهل سال اینها بیابان گردی می کردند،هر جا می رسیدند خیمه ای می زدند،مدتی بودند تا حضرت به قبیله دستور هجرت دهد. خودِ حضرت موسی (ع) در تمام مدتِ این صحرا نوردی، همراه آنها بود وقتی که قرار شد به شهر بیایند،جای آن معین شد،حضرت نشان دادند گفتند این زمین مال شماست،بروید، ولی خودِ حضرت نرفتند،خداوند حضرت را ممنوع کرد،فرمود تو نباید بروی،تو همینجا بمان. بعد هم مثل اینکه حضرت در همان جا رحلت فرمودند.

بنابراین شهر نشینی در زمان تشریع،نبود. شهر نشینی شان وقتی بود که حضرت موسی دیگر تشریف نداشتند. اما در اسلام ، از طرفی همیشه می گفتند که مؤمنین باید به یاد خدا باشند و عبادت کنند. از طرفی اجتماع را اهمیت می دادند. عبادات را انفرادی و هم اجتماعی قرار دادند. و حال آنکه عبادت،یک چیزی نیست که در آن اجتماع مؤثر باشد،انفرادی است. ولی در اسلام روز معینی را، که در اول اسم دیگری داشت،اسمش حالا نمی دانم چی بود. بعد يَوْمِ الْجُمُعَةِ گفتند یعنی روز جمعه.و به این روز و به این اجتماع خداوند خیلی اهمیت می دهد. البته اهمیت آن از بیان پیغمبر(ص) فهمیده می شود. بنابراین ما هم که در شب و روز جمعه به مصداق آیه قرآن، مشمول :« … فَاسْعَوْا إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ وَذَرُوا الْبَيْعَ …» (آیه ی 9-سوره ی جمعه) باید کاملاً مراقب باشیم و حتما ما فقرا در مجالس فقریمان شرکت کنیم،انشالله