مولوي داراي يک نظام مهندسي مشخص در ذهن خود است و براي هر چيزي رنگي و شکلي را قرار داده است. براي فرهنگ نيز شکل و هندسه معرفي مي‌کند؛ مثلا براي ايران شکل تثليث را برمي‌گزيند و يک ضلع آن را عاشورا، يک ضلع آن را غدير و ضلع ديگر آن را سلسله‌الذهب معرفي مي‌کند.

عضو هيأت علمي دانشگاه شيراز گفت: مولانا شخصي که سخن درباره‌ي او بسيار است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) منطقه‌ي کهگيلويه و بويراحمد، محمديوسف نيري که در سمينار علمي – ادبي خداوندگار بلخ در دانشگاه ياسوج سخن مي‌گفت، افزود: اين‌که مولانا کيست، چه کرد و از چه تباري است، همه از سخن او هويداست. هر انساني صورت ظهوري يک جريان گسترده است که از سخنش اعتبار مي‌يابد. مولانا از عالم انساني است؛ کسي که به حقيقت انساني خود رسيده و در جغرافياي گسترده‌ي عالم انساني سفر کرده است. او در جامعه‌اي زندگي مي‌کند که مغول‌زده است و مغول هيچ‌چيز از فرهنگ آن‌ها باقي نگذاشته است.

وي در ادامه گفت: مولانا مي‌گويد اگر از انسان همه‌چيز گرفته شود، او باز هم يک انسان است. در تمام داستان‌ها و شعرهاي مولوي، خود شاعر مورد خطاب است و خود به‌عنوان شخصيت داستان معرفي شده است؛ اما چنان در شعر و داستان غرق شده که خواننده متوجه اين موضوع نيست و اين زيبايي شعر مولوي است.

نيري تصريح کرد: مولوي داراي يک نظام مهندسي مشخص در ذهن خود است و براي هر چيزي رنگي و شکلي را قرار داده است. براي فرهنگ نيز شکل و هندسه معرفي مي‌کند؛ مثلا براي ايران شکل تثليث را برمي‌گزيند و يک ضلع آن را عاشورا، يک ضلع آن را غدير و ضلع ديگر آن را سلسله‌الذهب معرفي مي‌کند.

عضو هيأت علمي دانشگاه شيراز، اين نظام هندسي مشخص موجود در ذهن مولانا را دليل ماندگاري شعر او دانست و افزود: مولوي براي خود هندسه‌اي را معرفي مي‌کند. او مثلث وجودي خود را داراي سه بعد مي‌داند؛ يکي عقل و عقلانيت، ديگري تجربه و سوم مشورت. اين مثلث فکر و ذهن مولوي را شکل مي‌دهد و باعث مي‌شود که مولوي در عين مستي، آگاه و بيدار باشد.

گفتني است در اين سمينار از مجموع 30 مقاله‌ي ارسالي، تعداد 12 مقاله‌ي برگزيده‌شده ارائه شدند.

منبع: ایسنا