اي لطافت محض

نسيم ارديبهشت نفس پاك و معصوم توست

كه درجانمان مي‌پيچد و زنده‌مان مي‌‌‌دارد

هر صبح كه چشم مي‌گشايي

خورشيد به شوق ديدارت

جهان را روشن مي‌كند

و زمين سينه مي‌گسترد به شوق گام‌هاي لطيف و مهربان تو

و پرنده‌هاي كوچك آواز عاشقي مي‌خوانند

و صداي مهربانت در گوش جانمان مي‌پيچد

تويي كه هر سحر سبوح قدوس مي‌خواني

ربنا و رب الملائكة و الروح

و به مدد مهرباني توست كه برمي‌خيزيم

بگذار همه بدانند كه جان ما تويي

بگذار همه بدانند كه بي تو ما هيچيم

بگذار همه بدانند كه تو مايه فخر خدايي روي زمين

و هرچه تو را دوست بداريم كم است

براي دل‌هامان

آرزو مي‌كنم

قدر عاشقي تورا بدانند

و تو را

چندان كه تويي

عزيز بدارند

درس عشق توست آه آتشين

و

آه إسم من أسماء الله