بسم الله الرحمن الرحیم

روز جمعه یعنی شبانه‌روز جمعه برای ما شیعیان و بالاخص برای ما فقرا محترم است و به اتکای آیهٔ قرآن که می‌فرماید: «اذا نودی للصلاة من یوم الجمعه فاسعوا الی ذکر الله» به استناد [این آیه شبانه‌روز جمعه] برای ما خیلی مهم است یعنی باید این زمان را با یاد خدا پرکنیم. و خوب به همین جهت تقاضا و دستور داده شده به همهٔ فقرا که در شبانه‌روز جمعه و بعد هم به‌عنوان مستحب بودن شب دوشنبه، آن را اختصاص به زیارت بزرگان و اختصاص به عبادت بدهند. همین جور من خودم این را تا حدی که بتوانم اجرا می‌کنم. به این معنی که الان با مختصر کسالت و ناراحتی دارم ولی آمدن به مجلس را ترک نکردم برای اینکه برای ما فقرا دیدن روی (صورت) همدیگر و یک سلامی از صمیم قلب انجام دادن، اهمیت آن خیلی از بسیاری کار و کاسبی‌ها بهتر است و عملاً هم دیده شده، به خصوص برای درویش که اگر روز جمعه به کاسبی بپردازد، برکت برای او ندارد ولی اگر به کار الهی بپردازد رحمت دارد. می‌فرماید: «نودی للصلاة من یوم الجمعه فاسعوا الی ذکرالله…» شروع (روز جمعه را) به این طریق اعلام می‌کند. می‌فرماید: وقتی صدای مؤذن را شنیدید که نماز مغرب را می‌خواند، «اذا نودی للصلاة من یوم الجمعه» یعنی از شبانه‌روز جمعه هر وقت صدای اذان را شنیدید. البته فرض بر این است که هر مسلمانی برای خود اذان می‌گوید، و به صورت جمع هم اذان گفته می‌شود. این است که منظور از اذان شنیدن این است که از شروع به شب، شروع به وقتی که امکان نماز مغرب داریم از آن موقع، هر وقت بود اگر اذانی گفته شد در بعد از اذان [نماز بخوانیم] واِلا به هر صورتی که بدانیم. از وقتی که این شبانه‌روز به طور کلی خودنمایی می‌کند باید احترامش را نگهداشت و همچنین در مورد شب دوشنبه نقل قول است از بعضی ائمه و روش آن‌ها در اینکه شب دوشنبه هم به اصطلاح «برادر شب جمعه» تصور می‌شد. به این دو شب خیلی دقت کنید البته [شب‌های بشری] همه به هم مربوط است. هیچ کدام بر دیگری مزیتی ندارد جز اینکه به صورت نمادی مشخص کند. فقرا تا حد زیادی خوشبختانه رعایت می‌کنند، دیده شده! و خوب همین برکت رعایت شب جمعه و شب دوشنبه که الحمدلله رواج زندگی خیلی برای اکثر فقرا، من دیدم روان است سختی‌ها هست به جای خود! ولی محسوس است که به واسطهٔ همین دوشنبه و [شب‌های خاص] به اصطلاح زندگی آن‌ها رایج‌تر و روان‌تر است. ان‌شاءالله خداوند ما را در همهٔ دستوراتش؛ چه واجبات، چه مستحبات چنان غرق کند که قبلاً فراموشش نکرده باشیم. ان‌شاءالله.