با حقوق خود بيشتر آشنا شويد
آزادى عقيده و بيان از اساسى‌ترين و طبيعى‌ترين حقوق بشرى است.
يكى از ويژگی‌هاى جامعه‌ی مدنى اين است كه افراد آن در داشتن فكر و انديشه و عقيده، آزاد هستند. خط مشى و مكتب خاصى بر آنان تحميل نمى‌شود و به طريق اولى به سبب داشتن نظر و عقيده‌ی خاص، مورد مؤاخذه و بازخواست قرار نمى‌گيرند.
دين مبين اسلام نيز به‌عنوان يک الگوى كامل و مدون اين ارزش را پذيرفته و بدان تأكيد كرده است. بنابراين در جامعه‌ی ما نيز كه تابع قوانين اسلام مى‌باشد اين حق شناخته شده است.
قانون در اين زمينه به ما مى‌گويد:
ماده هجدهم اعلاميه‌ی جهانى حقوق بشر: هر كس حق دارد كه از آزادی فكر، وجدان و مذهب بهره‌مند شود. اين حق متضمن آزادی تغيير مذهب يا عقيده و نيز متضمن آزادی اظهار عقيده و ايمان می‌باشد و همچنين شامل تعليمات مذهبی و اجرای مراسم دينی است. هر كس می‌تواند از اين حقوق منفرداً يا اجتماعاً و به‌طور خصوصی يا عمومی برخوردار شود.
ماده نوزدهم: هر كس حق آزادی عقيده و بيان دارد و حق مزبور شامل آنست كه از داشتن عقايد خود بيم و اضطرابی نداشته باشد و در كسب اطلاعات و افكار و در اخذ و انتشار آن به تمام وسايل ممكن و بدون ملاحظات مرزی آزاد باشد.
اصل بیست و سوم قانون اساسى: تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ‌کس را نمی‌توان به صِرف داشتن عقیدهای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد.