افسانه‌های بی‌پایه در مورد سرطان

saratan pish زمانی بود که مردم سرطان را یک بیماری نادر می‌دانستند. اما امروزه بسیاری از افراد این ترس را دارند که نکند روزی مبتلا به سرطان شوند. همین ترس زیاد و شیوع سرطان‌های مختلف باعث شده است که در حال حاظر افسانه‌ها و شایعه‌های زیادی در مورد سرطان شکل بگیرد. این باور‌های نادرست باعث افزایش اضطراب و نگرانی افراد می‌شوند. و باعث می‌شود که افراد به جای تمرکز روی دلایل اصلی سرطان روی چیزهایی تمرکز کنند که هیچ تأثیری در احتمال ابتلا به سرطان ندارند. علاوه بر این، این افسانه و باورهای نادرست باعث کاهش امید افراد می‌شوند و در نتیجه شانس فرد در مبارزه با سرطان را کاهش می‌دهند و فرد به درمان‌های اثبات‌نشده روی می‌آورد. با توجه به تأثیر مخرب افسانه‌های مربوط به سرطان در ادامه به ۸ مورد از این افسانه‌ها اشاره می‌کنیم که مراجع مهمی همچون مؤسسهٔ ملی سرطان، انجمن سرطان آمریکا و انجمن آمریکایی تومور‌شناسی بالینی مُهر تأیید بر نادرست بودن آن‌ها می‌دهد:

۱- افرادی که مبتلا به سرطان هستند با گذشت هر سال احتمال مرگ آن‌ها افزایش می‌یابد. امروزه افراد مختلفی مبتلا به سرطان می‌شوند اما پیشرفت‌های پزشکی میزان بقای این بیماران و کیفیت کلی زندگی آن‌ها را بهبود بخشیده است. در طول ۳ دههٔ گذشته میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان ۵ سال افزایش یافته است و بیش از ۶۰ درصد این افراد پس از ۵ سال از ابتلا به سرطان هنوز زنده هستند. آمار‌ها نشان می‌دهد که در کشورهای پیشرفته‌ای همچون آمریکا میزان مرگ و میر ناشی از سرطان هر ساله کاهش می‌یابد.

۲- آلودگی هوا در مقایسه با سیگار کشیدن احتمال ابتلا به سرطان ریه را بیشتر می‌سازد. تحقیقات نشان می‌دهند که احتمال ابتلا به سرطان ریه از طریق استشمام هوای آلوده بسیار کمتر از سیگار کشیدن است. بنابر نتایج تحقیقات انجام گرفته ۸۷ درصد افراد مبتلا به سرطانِ ریه به دلیل سیگار کشیدن یا استشمام غیر‌مستقیم دود سیگار به این سرطان مبتلا شده‌اند. به عبارت دیگر از هر ۱۰ نفر مبتلا به سرطان ریه تقریباً ۹ نفر آن‌ها به دلیل سیگار کشیدن یا استشمام بوی سیگار مبتلا به این سرطان شده‌اند.

۳- بعضی از محصولات ضدعرق، شامپو‌ها، دئودورانت‌ها و دیگر محصولات بهداشتی خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می‌دهند. این شایعه بر این پایه استوار است که مواد مضر موجود در این محصولات از طریق پوست جذب بدن می‌شوند یا از طریق زخم‌ها یا خراشیدگی‌ها وارد بدن می‌شوند. تحقیقات انجام‌گرفته این ادعا را تأیید نمی‌کند و در یکی از تحقیقات، محققان با بررسی زنانِ مبتلا به سرطان پستان و زنانِ سالم دریافتند که هیچ رابطه‌ای میان سلامتی این زنان و محصولات بهداشتی آنان وجود ندارد.

۴- تلفن‌های همراه باعث سرطان مغز می‌شوند. تا کنون هیچ دلیل قاطع و معتبری بیان نشده است که نشان دهد که میدان‌های الکترومغناطیسی ساطع‌شده از تلفن‌های همراه و دیگر وسایل الکترونیکی شخصی باعث سرطان می‌شود. اخیراً تحقیقاتی صورت گرفته است که نشان می‌دهد استفاده از تلفن همراه حتی برای یک‌دهم باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان در میان کاربران تلفن همراه نشده است. با وجود این تحقیقات بیشتری در حال انجام است اما ظاهراً تأثیر تلفن همراه در ابتلا به سرطان خیلی کم است.

۵- آب حاوی فلوراید خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد. این افسانه‌ای است که از دهه‌ها قبل شکل گرفته است اما تاکنون هیچ سندی ارائه نشده است که از این افسانه دفاع کند. اخیراً مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا تحقیقاتِ انجام‌گرفته در این زمینه را مورد بررسی انجام داده است ودر هیچیک از این تحقیقات رابطه‌ای میان افزایش خطر سرطان و نوشیدن آب حاوی فلوراید نیافته است.

۶- روش درمان سرطان یافت شده است اما سازمان‌های پزشکی، درمان را پنهان نگه می‌دارند. در تأیید نادرستی این باور باید گفت که محققان و درمانگرهای سرطان و سازمان‌های پزشکی نیز مانند دیگر مردم عادی در معرض سرطان هستند و سرطان این افراد را نیز تحت تأثیر قرار داده است. بنابراین اگر این افراد روش درمان سرطان را می‌دانستند نباید مبتلا به آن می‌شدند و در صورت مبتلا شدن باید می‌توانستند خود را درمان کنند. علاوه بر اینکه بگوییم یک روش درمانی برای سرطان‌ها وجود دارد یک تصور غلط است چون برای هر سرطانی به یک نوع درمان خاص نیاز است.

۷- سرطان یک بیماری دردناک است. بنابراین اگر احساس درد ندارید بدانید که مبتلا به سرطان نیستید. بسیاری از سرطان‌ها درد کم یا هیچ دردی ندارند مخصوصاً اگر در مراحل اولیه باشند. به همین دلیل است که باید دیگر علائم ابتلا به سرطان را مورد توجه قرار دهیم و هر از گاهی تست‌های غربال‌گری را انجام دهیم.

۸- اگر پدر یا مادر شما مبتلا به سرطان باشند به احتمال زیاد شما نیز مبتلا به سرطان می‌شوید. اگرچه شیوه‌های ابتلا به سرطان‌های مختلف متفاوت است اما این را باید گفت که سرطان داشتِن پدر یا مادر الزاماً به این معنا نیست که فرزند به طور خودکار مبتلا به سرطان شود. احتمال ابتلا به سرطان‌هایی همچون سرطان پستان، سرطان تخمدان‌ها و سرطان رودهٔ بزرگ از طریق عامل وراثت تنها ۵ تا ۱۰ درصد است.

در پایان باید گفت که بهترین راه برای مقابله با هر نوع سرطان این است که خود را مجهز به دانش و اطلاعات حقیقی سرطان کنیم.