به همت خانه فرهنگ ایران در حیدرآباد پاكستان و با همکاری نمایندگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در خراسان‌

مرتبط‌ ساختن فردوسی شاعر ملی ایران با هومر، و قیاس «شاهنامه» ‌با «ایلیاد»، در تاریخ مطالعات فارسی کلاسیک بسیار بی‌اساس است. در آنچه به عنوان مطالعات حماسی تطبیقی در غرب قلمداد می‌شود، به گونه‌ای درباره فردوسی سخن گفته شده که گویی او‌‌ همان هومر ایرانی است. به همین دلیل اغلب شاهنامه به جای اینکه با معیار و ملاک محیط فرهنگی، ارزش هنری یا حتی زبان ادبی خود آن اثر بررسی شود، با قیاسی ناشی از مطالعات اشعار هومر تحلیل شده است.

محمدباقر نوبخت در آیین بزرگداشت روز ملی فردوسی و پاسداشت زبان فارسی – شهرام ناظری: امیدوارم روزی کنسرت شاهنامه فردوسی را در مشهد برگزار کنم. بیست و پنجمین روز اردیبهشت سال ۹۶ در تقویم رسمی کشور، یک تفاوت چشم‌نواز با دیگر روزهای مشابه این روز در سال‌های گذشته دارد؛ برگه‌ای که هر ساله با نام حکیم ابوالقاسم فردوسی مزین شده امسال با نکوداشت زبان فارسی آذین بسته است. سرانجام درخواست اهالی فرهنگ و علاقه‌مندان به ادبیات فارسی اجابت شده و نام فردوسی که همواره با خدمت به زبان فارسی گره خوره است از امسال قرین هم در تقویم به ثبت رسیده است. به گزارش خبرنگار اعزامی «ایران» به مشهد، در نخستین ۲۵ اردیبهشت ثبت شده به این همراهی با عظمت، مفاخر و دوستداران ادبیات فارسی به مشهد آمده‌اند تا در مهد این شاعر ایرانی چنین روزی را جشن بگیرند.

در شاهنامه، چهره­ زن را به شرمگينی و حيا و دل او را به مهر و صفا و انديشه­ او را به ژرفی و دورنگری و کار او را به راستی و روش او را به متانت و بردباری می‌­بينيد و البته در شاهنامه، اصل در زن آريايی‌­نژاد همين است و خلاف آن متصور هم نيست.(دبير سياقی، فردوسی، زن و تراژدی، ص ۲۸)