برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
عرفان در ایران معاصر چه وضعیتی دارد؟ با کمال تأسف، با عرفان و تصوف پاک اسلامی که زنده و منشأ اثر است و از موهبت‌های الهی است که در عالم اسلام هنوز زنده است، این طوربی اعتنایی و گاه مخالفت می‌شود و در عوض محافل و کتاب‌های شبه‌عرفانی بازار پیدا می‌کند و حتی این کتب به چاپ چندم می‌رسد. این ناشی از نوعی عدم توجه به وضعیت معنوی کشور است؛ یعنی ما از یک طرف آنچه را اصیل بوده
شهرام پازوکی به سال ۱۳۳۵ در تهران به دنیا آمد و پس ازدریافت دیپلم ریاضی برای ادامه تحصیل در
یکی از مهم‌ترین مضامین مشترک در آثار عرفا و صوفیان، مضمون فنا شدن و ترک تعلقات دنیویی است که در جهت سیر و سلوک و متصف شدن به صفات الهی بوده است. ردپای این مضمون را که گاهی در قالب حکایات تمثیلی عرفانی در ادبیات کلاسیک ایران ساخته و پرداخته شده است، در ادبیات مانوی و از جمله حکایت دو مار نیز می‌توان دید. جدا شدن دم مار از بدن او در تمثیل عرفانی ادبیات مانوی مانند مرگ ارادی ماهی، در حکایت تمثیلی عرفانی داستان سه ماهی در مثنوی معنوی، مرگ پیش از مرگ طوطی در حکایت تمثیلی داستان طوطی و بازرگان در کلیله و دمنه نشان می‌دهد که تا زمانی که وجود انسان از خودی و از تعلق به نفس و عالم حس خالی نشود و آنچه را که موجب حرمان او از عشق و وصال حق است، نفی نکند، به مرتبه تعالی و اوج دنیای عارفان نمی‌رسد. آتش شدن، سوختن، به خاکستر تبدیل شدن و به کمال رسیدن آدمی از دیدگاه عطار و ترک تعلق و رها شدن از قید و بند دنیای مادی از دیدگاه حافظ نیز مؤید همین نکته است.
مقدمه هنگام مطالعه ادبیات عرفانی با حکایات فراوانی روبه‌رو می‌شویم که درباره آداب و روش زندگی و کرامات بزرگان
به گزارش خبرنگار مجذوبان نور؛ سایت مکتب عشق که تحت مدیریت جمعی از دراویش طریقت نعمت‌اللهی گنابادی، فایل‌های درسی
گپ‌و‌گفتی با استاد بهاء‌الدین خرمشاهی پیرامون آخرین اثرش «با ده زبان خموش» مهسا رمضانی کتاب «با ده زبان خموش»
رودولف اوتو – ترجمه انشاءالله رحمتی پیش از این، ترجمه فصلی از کتاب رودولف اوتو با عنوان عرفان شرق و
سخنرانی دکتر محمدجواد اعتمادی در مرکز فرهنگی شهر کتاب اگر سنایی نبود، عطار و مولانا هم نبودند. و در
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم اَلْحَمْدُ لِلّهِ وَ الصَّلوةُ وَ السَّلامُ عَلَی رَسُولِ اللّهِ وَ عَلَی آلِهِ آلُ اللّه وَ
تن دادن به معروفی یا منکری از سر ترس و بزدلی یـا طمع و زیاده‌خواهی در عرفان ارزش معنوی به شمار نمی‌آید. برای فقیه مهم نیست چه چیزی باعث می‌شود افراد جامعه معروفی انـجام دهـند، یا منکری را ترک کـنند. بـرای او عمل به معروف و ترک منکر در درجۀ اول اهمیت است. برای عارف، فرآیند مهم است؛ افراد به چه انگیزه و برای دستیابی به چه هدفی احکام و برنامه‌ها را رعایت می‌کنند.
