از کتاب رهبران طریقت و عرفان، تالیف حاج میرزا محمدباقر سلطانی گنابادی: الاِنسان اللاهوتی و الروح النّاسوتی َغوثُ الوری و بدر الدجی و منبع الهدی، الـسلطان علـی بـن موسـی الرّضـا. نـام مبارکش علی و کنیت شریفش ابوالحسن و القاب همایونش صابر و وفی و مرتضی و لقب مشهورش «الرّضا»ست.

از کتاب رهبران طریقت و عرفان، تالیف حاج میرزا محمدباقر سلطانی گنابادی الاِنسان اللاهوتی و الروح النّاسوتی َغوثُ الوری

شمس تبریزی: در احادیث سرّ بیش است که در قرآن. شمس تأویل‌های کسانی را که بدون بهره‌گیری از نور باطن، متن را تأویل می‌کنند و تأویلشان برخاسته از قرائن درونی متن وعقل پسند نیست، نمی‌پذیرد.

چکیده شمس تبریزی برای احادیث نبوی اهمیّت بسزایی قائل بوده و همان‌گونه که خود اشاره می‌کند، کمترین سخن حضرت

دین بودایی هر روز پیروان بیشتری در میان آمریکائی‌هایی پیدا می‌کند که ترجیح می‌دهند به جای پیروی ادیان نهادی جذب سنت‌های عرفانی شرقی شوند

شمس تبریزی – کافران را دوست می‌دارم، از این وجه که دعوی دوستی نمی‌کنند. می‌گویند آری کافریم دشمنیم. اکنون دوستیش تعلیم دهـیم، یگانگیش بیاموزیم. اما اینکه دعـوی می‌کند که من دوستم و نیست، پُرخطر است

دکتر محمد خدادادی – استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد  چکیده  شمس، حقیقت را نوری واحد می‌داند که

بسم الله الرّحمن الرّحیم خطبه‌ای که در مزار خوانده می‌شود و در حسینیه هم روزهای جمعه می‌خوانیم فعلاً؛ یک

عرفان عملی و نظری در کتاب مقدّس در کتاب عهد جدید خصوصاً در انجیل یوحنا موارد بسیار از عرفان