در آن روزها در دایره المعارف تشیع مقاله می نوشتیم. بنیان گذار آن دایره المعارف کهن­سال زنی مهربان بود که مادر و همسر شهید بود. همسرش از اولین خلبانهای جنگ بود که همان اوایل به شهادت رسیده بود و پسرش هم با شروع جنگ درس را رها کرده، به ایران آمده و به شهادت رسیده بود.

صحبت از جای پای اندیشه اخلاقی دکتر مصدق در نسل های پس از او و جای پای اندیشه سیاسی او در تاریخ ایران است. در توصیف اوست از زبان فردوسی که خردمند بود و بیدار و روش روان. و ادای دین به مردی است که زندگی را فدا کرد تا حقیقت ناب را از اسارت واقعیت آلوده نجات دهد