کمپین کوچ دراویش گنابادی به زندان اوین، با انتشار بیانیه‌ای یادآوری کرد در صورتی که قول‌های مقامات برای رسیدگی به خواسته‌های دراویش، رنگ سیاست و دروغ بگیرد، باز هم تجمع خواهیم کرد.
به گزارش مجذوبان نور، اعضای این کمپین در بیانیه‌ای که دو روز بعد از سرکوب تجمع شکل‌نگرفته دراویش مقابل دادستانی توسط نیروهای امنیتی منتشر کرده‌اند، نوشته‌اند: فقرای نعمت‌اللهی گنابادی که از شهرستان‌ها آمده‌اند در تهران می‌مانند، و آنهایی که بازگشته‌اند، دوباره به تهران خواهند آمد تا اگر این وعده مسوولان نیز همچون وعده‌های دیگر ایشان رنگ سیاست گرفت و به لبس وقت‌کشی و دروغ درآمد، بار دیگر برای اظهار خواسته‌هاشان گرد هم بیایند، باز هم با دست بسته و چشم بسته، ولو این بار جان آن‌ها گرفته شود.
اعضای کمپین کوچ به زندان اوین تاکید کرده‌اند: به دلیل بحرانی بودن وضعیت جسمی برادران زندانیمان که سومین هفته اعتصاب غذا را پشت سر گذاشته‌اند، این مهلت [به مقامات برای رسیدگی به خواسته دراویش نمی‌تواند طولانی بوده و باید شرایط جسمی برادران زندانی در نظر گرفته شود، زیرا خواسته‌های آن‌ها با خواست کوچ‌کنندگان به زندان، یکی است.
متن کامل بیانیه این دراویش را که خواسته‌شان یا زندانی شدن تمام اعضای کمپین کوچ به زندان و یا برداشتن نگاه امنیتی از پیروان تصوف و کوتاه کردن دست خودسری‌های لباس شخصی از زندگی ایشان است، در زیر می‌خوانید.
دراویش عضو کمپین کوچ در حالی به تجمع دو روزه‌شان پایان داده بودند که فرمانده نیروی انتظامی تهران بزرگ به آن‌ها وعده داده بود مطالبتاشان پی‌گیری شود.
هو
۱۲۱
برادران و خواهران ایمانی؛
خسته تنان و زنده‌دلان؛
اعضای کمپین کوچ به زندان؛
شگفتا از مقامات این کشور که یک هفته نامه‌نگاری را بی‌جواب می‌گذارند و می‌گویند اعتراضات از مسیر نادرست ابراز شده است و به رغم اینکه خود دراویش اعلام می‌کنند حاضرند با دست و چشم بسته به زندان بروند، باز هم شائبه می‌افکنند و باتوم بر سر و روی ما می‌کوبند. آن‌ها با این کار نشان دادند که دست را شکسته می‌خواهند و نه بسته. نشان دادند سر و چشم را کور و شکسته می‌خواند و نه بسته، و اگر قرار است دستی بسته شود توسط آن‌ها باید بسته شود. ابتدا با باتوم ایشان باید شکسته شود و سپس بسته شود. این شد که به دست شکستن و چشم ترکاندن مشغول شدند. و گفتند کسی حق ندارد با پای خودش به زندان بیاید، بلکه لازم است ما او را با ایجاد خوف و خشونت دستگیر کنیم و سپس به زندان ببریم.
آن‌ها می‌خواستند به ما نشان بدهند که چه کسانی هستند، غافل از اینکه این روی ِ همیشگیشان را ما، ۱۰ سال پیاپی است که دیده‌ایم. دیده‌ایم که چطور در محاکم، بی‌محاکمه محکوممان می‌کنند. دیده‌ایم چطور زنده زنده بر ما بنزین می‌ریزند و قصد سوزاندمان را دارند. دیده‌ایم چطور در بیابان‌های اطراف خرمشهر ما را زیر مشت و لگد می‌گیرند و بر پشتمان می‌نویسند سگ صوفی. دیده‌ایم چگونه سوار بر موتور و به تاخت، باتوم به صورت فقیر خدا می‌کوبند.
آری. ما این روی ایشان را همیشه دیده‌ایم اما اینک با روی دیگرشان که هیچ وقت فرصت دیدارش را نداشته‌ایم صحبت می‌کنیم، با روی تسلیم در برابر قانونی که به راحتی زیر پایش می‌گذراند. ما به قولی که فرمانده محترم نیروی انتظامی تهران بزرگ برای پی‌گیری پرونده دراویش زندانی دادند – هر چند خوشبین نیستیم – اما احترام می‌گذاریم و خطاب به مسوولان عارض می‌شویم که:
فرض ما همواره بر خیراندیشی است. فقرای نعمت‌اللهی گنابادی که از شهرستان‌ها آمده‌اند در تهران می‌مانند، و آنهایی که بازگشته‌اند، دوباره به تهران خواهند آمد تا اگر این وعده مسوولان نیز همچون وعده‌های دیگر ایشان رنگ سیاست گرفت و به لبس وقت‌کشی و دروغ درآمد، بار دیگر برای اظهار خواسته‌هاشان گرد هم بیایند، باز هم با دست بسته و چشم بسته، ولو این بار جان آن‌ها گرفته شود.
ما بار‌ها گفته‌ایم با سیاست کاری نداریم و راه خدا را از راه پر فریب و ریایی که لازمه سیاست امروز دنیا شده است جدا می‌دانیم. اما جزو مردمان هستیم و خدا به ما امر کرده است از حقوقتان دفاع کنید. ما شهروندان این کشوریم و به قانون این کشور ابتدا کرده‌ایم و مقیدیم. اگر کسی در هر مقام و لباسی بخواهد به زور اجبار و باتوم و ارعاب، شرافت و اعتقادمان را زیر پا بگذارد، به حکم ذات انسانیمان، به شیوه‌ای عمل خواهیم کرد که مسوولیت آن تنها و تنها بر عهده عاملان آن است. درهٔ ِ برف‌گرفتهٔ ِ ظلم و ستم بر اهل عرفان، مستعد فرو افتادن یک قطره است، تا به بهمنی ویرانگر بدل شود.
حرف ما ساده است. دست از سر اهل عرفان و طریقت بردارید. سیاست و قدرت و پول و مال و منال دنیا به تمامی مال خودتان. ما به هیچ چیز جز خدا احتیاج نداریم و از «شر ما خلق» وارسته‌ایم و به کنف خالق درآمده‌ایم. کسانی را که نیازمند درگاه باری‌تعالی هستند و نه متکدیان قدرت و پول و سیاست، بی‌دین و کافر نخوانید. حقوق شهروندی و قانونی ما را که در قانون اساسی همین مملکت تصریح شده است محترم بشمارید و دست خودسران و لباس شخصی‌هایی را که یکسره به تهدید خلق خدا مشغولند و به هیچ نهادی پاسخگو نیستند و وااسفا که از سوی برخی قاضیان و مقامات پشتیبانی می‌شوند، از سر این مملکت کوتاه کنید.
راه خودتان را راه خدا ننامید که فرموده است: «ولا تلبسوا الحق بالباطل وتکتموا الحق وأنتم تعلمون». قاضی ِ دینداری و بی‌دینی ِ بشر، خداست، نه یک عده موتورسوار باتوم به دست. عیسا علیه‌السلام – پیامبر خدا را – با صلیب دین به چارمیخ کشیدند. هشدارید که خدا همان‌قدر که هادی است، گمراه نیز می‌کند.
رند عالم‌سوز را با مصلحت بینی چه کار؟ کار ملک است آنچه تدبیر و تامل بایدش
یادآور می‌شویم به دلیل بحرانی بودن وضعیت جسمی برادران زندانیمان که سومین هفته اعتصاب غذا را پشت سر گذاشته‌اند، این مهلت نمی‌تواند طولانی بوده و باید شرایط جسمی برادران زندانی در نظر گرفته شود، زیرا خواسته‌های آن‌ها با خواست کوچ‌کنندگان به زندان، یکی است.
کمپین کوچ دراویش از ایران به زندان