تنها ۷۲ ساعت پس از آغاز به کار کمپین موسوم به «کوچ دراویش از ایران به اوین» بیش از ۶۰۰ نفر درویش گنابادی از سراسر کشور در این کمپین نام نویسی کردند.
به گزارش مجذوبان نور، دراویش ثبت نام کننده در این کمپین اعلام کرده‌اند «در تنگنای عدم التزام زمامداران به اجرای قانون، ابواب و منافذ استبداد گشوده شده و هیچ تضمینی برای حفظ کرامت انسانی، آزادی و حرمت دراویش وجود ندارد و تمسک به ظرفیت‌های قانونی برای دفاع از منافع بازمانده راهگشا نخواهد بود. در زمانی که برادران ایمانیمان به جرم دفاع از حریم درویشی و به گناه عدالتخواهی در زندان‌های کشور، هر روز مورد ظلم و تعدی مضاعف قرار می‌گیرند و از ابتدایی‌ترین حقوق اولیه محروم شده‌اند، برای ما چه چاره‌ای باقی می‌ماند جز آنکه در همراهی و همدلی با آن عزیزان و در اعتراض به عدم اجرای قانون، ترجیحا از زندان بزرگی به نام ایران به زندان کوچکتری به نام اوین کوچ کنیم؟ آزادی در کشورمان مترادف مرگ تدریجی و جان‌کندن شده است. از ایران به اوین کوچ می‌کنیم و عطای این آزادی! را به لقای بند و زندان می‌بخشیم.»
همچنین به گفته فرهاد نوری، مدیرسایت مجذوبان نور، در میان ثبت نام کننده‌ها اسامی بانوان و دراویش ساکن سایر کشور‌ها نیز دیده می‌شود اما همان طور که در بیانیه آغاز به کار کمپین اعلام شده است، این طرح طبق برنامه زمان بندی‌ای که متعاقبا به اطلاع دراویش می‌رسد، اجرا خواهد شد. همچنین لیست دراویشی که در کمپین ثبت نام کرده‌اند از این لینک در دسترس است.
در تاریخ ۲۹ تیرماه مجذوبان نور با تشکیل کمپینی موسوم به «کوچ دراویش از ایران به اوین» اقدام به نام‌نویسی از دراویش و عموم آزادی‌خواهان و میهن‌دوستان کرد که اعلام آمادگی کرده بودند حاضرند در حمایت از زندانیان سیاسی عقیدتی به زندان بروند.
در قسمتهایی از بیانیه این کمپین آمده است: ما دراویش طریقت نعمت‌اللهی گنابادی سال‌هاست شاهد شقاوت زورمداران، قساوت سیاست‌ورزان مزور و حماقت متحجران مفسد بوده‌ایم و در زنجیره‌ای از محرومیت‌ها، محدودیت‌ها، تبعیض و آزار و اذیت‌ها، مظلومیت را تجربه کرده‌ایم. ایستاده‌ایم و صابرانه، رفتارهای غیرقانونی افراط‌گران را با صدای بلند و با استفاده از شیوه‌های مسالمت‌آمیز و احتراز از هر گونه خشونت، طی شکایات گسترده و مکاتبه با مراجع ذی‌صلاح به اطلاع تصمیم‌گیرندگان و برنامه‌ریزان حکومت رسانده‌ایم. امروز هیچ مقام و صاحب‌منصبی نمی‌تواند مدعی بی‌خبری از ظلم‌های رفته بر دراویش باشد. حتی بعضی مقامات در حد شعار و در حین مصاحبه با رسانه‌ها صراحتا به مظلومیت دراویش اقرار کرده‌اند اما عملا هیچ حرکت موثری در جهت خلاصی دراویش از این شرایط سخت انجام نشده است.