به مناسبت سالروز ولادت حضرت شاه نعمت‌الله ولی قدس سره

باز نشر پیام حضرت آقای حاج دکتر نورعلی تابنده مجذوبعلیشاه، به مناسبت مجلس بزرگداشت حضرت شاه نعمت الله ولی قدس سره

حضرت آقای حاج دکتر نورعلی تابنده مجذوبعلیشاه

هو
۱۲۱

 بسم الله الرّحمن الرّحیم

خورشید تابنده‌ی آسمان عرفان و افتخار اسلام و ایران و سلاله‌ی پیامبر آخرالزمان(ص) حضرت شاه سید نورالدین نعمت‌الله ولی قدس سره‌العزیز که شما عزیزان را در این مجلس نورانی جمع نموده است، در روز پنج‌شنبه ۲۲ رجب سال ۷۳۰ قمری در شهر حلب متولد گردید، نسب شریف آن بزرگوار با نوزده واسطه به پیامبر عظیم‌الشأن اسلام حضرت محمد (ص) می‌رسد، چنانکه خود آن حضرت سلسله نسب خانوادگی خود را بیان فرموده است:

نوزدهم جد من رسول خداست                                     آشــکار است، نیسـت پنهــانی

آن حضرت در دوران کودکی به تحصیل علوم متداوله‌ی زمان پرداخت و اندک‌زمانی سرآمدِ اقران زمان خود در انواع علوم و فنون گردید اما پیوسته در طلب مرشدی کامل و راهنمایی صاحب‌دل بود و هر کجا نام و آوازه‌ی عابد و زاهد و عارفی را می‌شنید به تحقیق می‌پرداخت و به دیدار او می‌شتافت اما چون به او نمی‌رسید گمشده خود را نمی‌یافت و عطش درونی او آرام نمی‌گشت تا آن‌که به مکه معظمه و زیارت خانه خدا مشرف گردید و خود در این باره می‌فرماید: چون به مسجدالحرام قدم نهادم شخصی را دیدم که مشغول به درس حدیث نبوی(ص) به حاضرین بود، خود را مانند بچه‌ای و او را مانند دریایی یافتم، در دل گفتم:

عمری است که سودای سر زلف تو داریم

دست ارادت به او دادم و دامن او را در دست گرفتم، ادامه‌ی سیر و سلوک حضرت شاه نعمت‌الله ره‌آورد آن سفر است و قطره دریاست اگر با دریاست. آن بزرگوار فقیه و صوفی و محدث و محقق و مورخ جهان اسلام نزیل‌الحرمین حضرت شیخ عبدالله یافعی قدس‌سره بوده است. جناب شاه نعمت‌الله در آن هنگام ۲۴ بهار از عمر شریفش می‌گذشته و خود از دانشمندان بزرگ زمان بوده که سر ارادت بر پای قطب زمان نهاده.

خاک شـــو مـــردان حـق را زیر پا                                خاک بر فرق حسد کن همچو ما

سپس چند سال در خدمت شیخ به ریاضت‌های مشروعه و تهذیب نفس و تزکیه‌ی اخلاق به آداب شریعت مشغول و به یمن انفاس قدسیه حضرت شیخ عبدالله یافعی و استعداد و لیاقت خود، مدارج عرفان و منازل سیر و سلوک را تحت نظر و تربیت شیخ پیموده و به مرتبه فناء فی‌الله و بقاء بالله که غایة‌الامال عارفان بالله است، نائل گشته و در طریقت به لقب نورالدین ملقب گردیدند:

نعمت‌الله نور دیـــن دارد لقب                                         نور دین از نعمت‌الله می‌طلب

آنگاه حضرت شیخ عبدالله یافعی آن سید بزرگوار و عارف نامدار را مأمور مراجعت به ایران و هدایت جویندگان راه ولایت ائمه معصومین علیهم‌السلام فرمودند و در بازگشت به ایران از کشورهای عراق و مصر و ترکمنستان و خراسان عبور کرده و همه جا عده‌ی زیادی از حکام و امراء و علماء و بزرگان به خدمت ایشان رسیده و از افاضات صوری و معنوی و برکات انفاس آن مقتدای عارفان، مستفیض گردیدند تا آنکه در ماهان و کرمان اقامت نموده و به نشر حقایق و ترویج معارف اهل بیت علیهم‌السلام و هدایت طالبان و تربیت سالکان همت ورزیدند و در زمان ایشان بسیاری از حکماء و فلاسفه و شعراء و دانشمندان از دور و نزدیک به محضر پر فیض آن‌جناب شتافته و به شرف ایمان مشرف گردیده و آثار منظوم و منثور ارزنده‌ای در عرصه‌ی ادبیات و معارف از خود به جای گذاشته‌اند که هم خودشان و هم آثارشان مایه‌ی مباهات و افتخار مسلمانان و بالاخص ایرانیان می‌باشد. تعداد قلیلی از این جمع کثیر عبارتند از: فرزند برومند و خلیفه منصوص ایشان جناب شاه برهان‌الدین خلیل‌الله – شاه سید قاسم انوار تبریزی – کمال‌الدین خجندی – مولانا شرف‌الدین علی یزدی – خواجه صائن‌الدین علی ترکه از حکما و فلاسفه بزرگ و مؤلف شرح فصوص‌الحکم – سید نظام‌الدین احمد شیرازی مؤلف حقایق التفسیر – شیخ مرشدالدین اسحاق بهرامی از مشایخ بزرگوارآن حضرت – سید نظام الدین محمود واعظ مشهور به شاه داعی الی‌الله شیرازی علیه‌الرحمه که دارای تألیفات عرفانی زیادی بوده و آرامگاهش در شیراز زیارتگاه خاص و عام و در جوار مرقد شریفش مشایخ و فقرای این سلسله جلیله مدفونند – شیخ ابواسحاق اطعمه – سید شمس‌الدین ابراهیم بمی کرمانی – شهید فی سبیل الله سید طاهرالدین محمد – مولانا قوام الدین کوهبانی – قاضی ضیاءالدین علی قاضی‌القضات کرمان – سلطان شهاب‌الدین احمد بهمنی هندی.

چون حضرت شاه نعمت‌الله ولی – نورالله مرقد‌الشریف – جامع علوم ظاهر و باطن و مجمع کمالات صوری و معنوی بودند در اکثر علوم مخصوصاً عرفان و تفسیر دارای تألیفات بی‌نظیر می‌باشند و علاوه بر کلیات دیوان اشعار که شامل قصائد و غزلیات و رباعیات و مثنوی‌های آن حضرت بوده و بارها به چاپ رسیده است، حدود ۱۰۶ رساله دارند که در شرح حقایق و معارف عرفانی قرآن مجید و احادیث می‌باشد.

آن حضرت در روز پنج‌شنبه ۲۲ ماه رجب سال ۸۳۴ قمری در کرمان رحلت نمودند و جنازه مطهر ایشان به ماهان تشییع و در آنجا به خاک سپرده شد و از آن زمان تاکنون مطاف اهل دل و زیارتگاه ارادتمندان به خاندان نبوت و ولایت می‌باشد. عمر شریف آن حضرت در هنگام وفات طبق دقیق‌ترین تاریخ صد و سه سال و چهار ماه و هشت روز بوده است و سه روز قبل از وفات در این غزل به صراحت از رحلت خود خبر داده‌اند:

عاقبت سید ما سوی مغـــــان خواهـــد شـــد                                 به ســــــــراپرده‌ی میــــخانه روان خواهــد شد

آفتابیســـت کــه از مشــــــرق جـــــان می‌تابد                                گرچــــه از دیده‌ی احبـــاب نهـــان خواهــد شد

عیـــن ما آب حیــــاتست و حبـــابش خــــوانند                                زود بیننــد که بی‌نـــام و نشـــان خواهـــد شـد

صحبــــت سیـــد سرمـست غنیمــــت می‌دان                              که در این یک دو سه روز او ز جهان خواهد شد

سال تاریخ وفات آن حضرت به حساب ابجد کلمه‌ی جنة‌الفردوس است که گفته شده:

در رجب شد جانب فردوس اعلی روح او                                         سال تاریخش از آن رو جنة‌الفردوس بـود

اِنَّ الّذینَ آمنوا و عَمِلوا الصّالحاتِ اولئک هُم خَیرُ البَریَّه. جَزائهم عِندَ رَبِّهم جَناّتُ عَدن ٍتجَری مِن تحَتِهَا الاَنهارُ خالدِینَ فیها اَبَداً رَضیَ الله ُعَنهُم وَ رَضوا عَنهُ ذلکَ لِمَن خَشیَ رَبَّهُ.

مشهــــد آل محمد (ص) روضــه رضـــوان بود                              این چنین خوش مشهدی در خطه ماهان بود

نعمت‌الله را زیــــــارت کن که تا یابی مــــــراد                           زانکه قبـــــــرش قبله‌ی حاجات انس و جان بود

چون تاریخ روز و ماه ولادت حضرت شاه نعمت‌الله با تاریخ روز و ماه رحلت آن بزرگوار یکی بوده و هر دو پنج‌شنبه ۲۲ ماه رجب است لذا این مراسم در چنین روزی در حسینیه‌ی فقرای نعمت‌اللهی گنابادی در کرمان برگزار می‌شود به منظور یادبود و تجلیل از مقام شامخ آن قطب جلیل‌القدر و عارف نامدار می‌باشد و در چنین مجلسی توجه به نکات زیر از اهمیت شایانی برخوردار است که به‌عنوان پیام این فقیر به فقرای محترم و حضار گرامی تقدیم می‌گردد:

۱) جناب شیخ عبدالله یافعی رضوان الله تعالی علیه مرشد و راهنمای حضرت شاه نعمت‌الله که پانزدهمین قطب این سلسله در زمان غیبت حضرت قائم آل محمد عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف می‌باشند و در خطبه‌ی سلسلة‌الاولیاء از ایشان با عنوان جامع‌الطرفین و نزیل‌الحرمین رکن‌الدین و اصل‌المسلمین یاد می‌شود بعد از ارشاد و تربیت و تکمیل حضرت شاه نعمت‌الله قدس سره ایشان را مأمور به مراجعت به ایران و نشر و ترویج اصول و مبانی و معارف مذهب حقه شیعه اثنی عشری و علنی نمودن این مذهب مقدس در بین فقرا فرمودند. از همین مأموریت این حقیقت بر همه‌ی حق‌جویان روشن می‌گردد که اقطاب و بزرگان قبلی سلسله و پیروان و فقرای آنان همه شیعه‌ی حقیقی و دارای ولایت حضرات ائمه اثنی عشر علیهم‌السلام بوده‌اند اگرچه ممکن است در بعضی ازمنه یا نقاط به جهات مقتضیات سیاسی و اجتماعی مأمور به تقیه بوده‌اند. و اصولاً وصول به حقایق عرفانی و نیل به معرفة‌الله راهی به غیر از ولایت چهارده معصوم علیهم‌السلام ندارند. 

۲) بعد از حضرت شیخ عبدالله یافعی برحسب نص صریح ایشان، شاه نعمت‌الله ولی قطب سلسله گردیدند و جناب شیخ عبدالله یافعی امانت الهی را که از حضرت شیخ صالح بربری قدس سره دریافت نموده بودند به حضرت شاه نعمت‌الله ولی سپردند و بدین ترتیب سلسله طریقت ادامه یافت و از آن پس، از سلسله به نام نامی حضرت شاه نعمت‌الله ولی به سلسله شاه نعمت‌اللهی یاد می‌شد نه اینکه مؤسس سلسله چنان که بعضی پنداشته‌اند آن حضرت باشند. و آن جناب در این سلسله برای فقرا مقرراتی را تأکید فرمودند که موجب امتیاز فقرای آن از سایرین بوده باشد این مقررات پیوسته مورد توجه و تأکید جانشینان آن حضرت بوده و هست: ۱. تقید به اجرای دقیق احکام شریعت مقدسه ۲. تقید به کسب و کار ۳. عدم تقید به لباس مخصوص که «لِباسُ التَقوی ذالکَ خیرٌ» ۴. غلبه بسط بر غبض و با حال شفقت و محبت با عموم بندگان خدا رفتار نمودن.

۳) بر فقرای این سلسله‌ی جلیله لازم است که با مراجعه به آثار ارزنده و تألیفات عرفانی حضرت شاه نعمت‌الله ولی و عمل نمودن به آداب طریقت آن حضرت و متصّف گردیدن به امتیازاتی که تأکید فرموده‌اند در نورانی شدن روح و قلب خود و جامعه‌ی فقری کوشش نماییم تا بدین وسیله روح اولیاء الهی را شاد نماییم و توفیق الهی بیش از پیش نصیب ما شود.

۴) موضوع تجلیل از انسان‌های نمونه مخصوصاً دانشمندان و عارفان فرهیخته که با قلم و قدم خود به اسلام و ایران خدمت نموده‌اند امری لازم و نشانه‌ی بلوغ فکری و فرهنگی یک جامعه است لذا برگزاری مراسم بزرگداشت حضرت شاه نعمت‌الله ولی نوّرالله روحه‌الشریف از نظر دین مقدس اسلام و فرهنگ جامعه‌ی ایرانی و بالاخص از نظر مذهب حقه تشیع که بدان مفتخریم به‌عنوان یک وظیفه بر همگان بخصوص دانش‌پژوهان و علاقه‌مندان به آداب و فرهنگ اسلام و ایران بسیار شایسته و پسندیده است و امید است به این سنت حسنه بیش از پیش توجه و عنایت شود.

۵) در خاتمه با تجدید سلام و درود به روان پاک حضرت شاه نعمت‌الله ولی به کلیه‌ی فقرا یادآور می‌شوم که در برابر هرگونه گفتارها و نوشتارها و عموماً تبلیغات سوء جاهلین و مغرضین علیه این سلسله‌ی جلیله که حقانیت و مظلومیت پیروان آن، امروز بر جهانیان آشکار گردیده است ترس و ضعف و واهمه‌ای به خود راه ندهند بلکه بیشتر با ثبات قدم و استقامت در صراط مستقیم ولایت و وحدت و اتحاد و پیمودن این طریق الهی که این روش دشمنان در زمان همه انبیا و ائمه و بزرگان دین علیهم‌السلام بوده است که قرآن به آن ناطق می‌باشد و می‌فرماید: «و کذالک جَعلنا لِکلِّ نَبیٍ شیاطینَ الإنس و الجِّن». همچنان که در زمان خود حضرت شاه نعمت‌الله نیز از این نوع تبلیغات سوء به وسیله‌ی شیاطین زمان ایشان وجود داشت، روش تقابل آن حضرت با این تبلیغات بهترین الگوی رفتاری ما باید باشد که می‌فرمایند:

ما را چــه از ایــن که ناقصی بد گوید                                       عیبی که به ما نیست یکی صد گوید

مـــا آینه‌ایم و هـــر که در مـــا نگـــرد                                   هر نیک و بدی که گویــد از خود گوید

سلامتی و توفیق صوری و معنوی همه‌ی فقرا و برگزارکنندگان این مجلس روحانی و نورانی بزرگداشت حضرت شاه نعمت‌الله ولی قدس سره را از درگاه خداوند مهربان درخواست می‌نمایم. بسیار مشتاق بودم که خود در این مجلس شرکت نمایم ولی چون میسّر نشد به برادر مکرم، خادم‌الفقرا آقای حسینعلی کاشانی بیدختی وفقه‌الله مأموریت دادم که این پیام را قرائت نمایند ضمناً از درگاه الهی شادی روح مطهر برادر بزرگوارم آقای رضاعلیشاه قدس سره را که واقف و بانی این امر خیر هستند مسئلت دارم. 

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

التماس دعا

حاج دکتر نورعلی تابنده مجذوب‌علیشاه

۱۳ رجب ۱۴۳۱ قمری عید ولادت با سعادت مولی‌الموالی حضرت علی (ع) – ۱۳۸۹/۴/۵

امضاء مبارک