بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

چند روز قبل مبحثی صحبت شد که منسوب به پیغمبر است که فرمود: حُبُ‏ الْوَطَنِ‏ مِنَ الْإِیمَان البته در این بحث‌ها خیلی صحبت شده است. منظور دلبستگی است که پیغمبر تا آخر عمر نسبت به مکّه که وطن اولیه‌اش بود داشت و حتی خداوند هم، این محبت و علاقه را تأیید فرمود و به پیغمبر آن طوری که می‌خواست داد، فرمود: قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِکَ فِی السَّمَاء فَلَنُوَلِّیَنَّکَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا (بقره/ ۱۴۴) آیه قرآن است که باید خیلی خوانده باشید، بخوانید و از [حفظ داشته باشید]. منظور، من هم دلم می‌خواهد به همه‌ی هم وطنانم محبت کنم. الان هم یک عده‌ای از مشهد و گناباد تشریف آورده‌اند مهمان ما هستند، زود هم برمی‌گردند (فردا برمی‌گردند) به همین جهت من وقتم را برای مصافحه با آقایان صرف می‌کنم.