رئیس مؤسسه بین المللی گفتگوی فرهنگها و تمدنها در نشست نکوداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی با اشاره به اینکه فردوسی افلاطونی است و افلاطونی می‌اندیشد، گفت: وی نماینده بزرگ فرهنگ ممتاز ایرانی است که با اسلام بارور شده است، بنابراین می‌توان از نگاه فردوسی و از نگاه هویت ممتاز ایران با فرهنگهای وارد گفتگو شد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی مؤسسه بین المللی گفتگوی فرهنگها و تمدنها، در نشست علمی و فرهنگی نکوداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی که دیشب 19 اردیبهشت ماه در محل مؤسسه بین المللی گفتگوی فرهنگها و تمدنها برگزار شد، رئیس مؤسسه بین المللی گفتگوی فرهنگها و تمدنها با اشاره به اینکه شاهنامه حکیم طوس، بی‌تردید ارزشمندترین و بزرگترین سندهای هویت ملی ایرانیان است، اظهار داشت: این کتاب سندی است که واژه واژه آن با خون دل و دیده پیر فرزانه و خردمند دیار اندیشه و حکمت بر خاک این دیار و بر دلهای اندشه ورزان حک گردیده است.

حجت‌الاسلام سید محمد خاتمی در ادامه تصریح کرد: وقتی به شاهنامه نگاه می‌کنیم در نگاه اول یک اثر ادبی است و البته هدف ادبیات اگر ما به فرهنگ اصیل خود توجه کنیم، چیزی بیش از صنعتهایی است که در تناوب گفتار به کار می‌رود، هدف فرزانگی، اخلاق و حکمت است و به هر حال اثر فردوسی در نگاه اول یک اثر ادبی است که به صورت نظم بیان شده است، نوع این ادب حماسه است و مضمون آن اسطوره.

وی گفت: وقتی ما از حماسه و اسطوره صحبت می‌کنیم هر دوی اینها به‌شدت با خیال سر و کار دارد. خیال‌پردازی وقتی با حماسه و اسطوره همراه باشد، مسئله خیال مضاعف می‌شود. هنر بی‌مانند فردوسی این است که اسطوره را در قالب حماسه چنان بیان می‌کند که ظرفی فوق العاده ممتاز برای بیان نظر و حکمتی است که در آن حکمت، خیر، زیبایی و حقیقت یکی است.

رئیس جمهور سابق با اشاره به مفهوم حکومت و گونه‌های آن در دنیای قدیم و دنیای جدید، اینکه فردوسی از قوم ایرانی می‌گوید و درباره حکومت و حکمرانی به موضوع فرهی می‌پردازد، فرهی را فرزانگی نام نهاده و بر این پایه که فردوسی کسی را شایسته حکومت دانسته که باید از فرزانگی و حکمت نظری و عملی برخوردار باشد، یاد آور شد: فردوسی افلاطونی است و افلاطونی می اندیشد.

وی در ادامه افزود: فردوسی نماینده بزرگ فرهنگ ممتاز ایرانی است که با اسلام هم بارور شده است و امروز ما نیاز داریم به فرهنگی که منشای هویت ماست و فردوسی بیانگر او بود، با توجه به فرهنگ امروز ما که به‌شدت مضطرب و آشفته است، گفتگو کنیم و نیز با این ایده که در گفتگوی فرهنگها و تمدنها می‌توان از نگاه فردوسی و از نگاه هویت ممتاز ایران به‌گونه‌ای که فردوسی بیان می‌کند، با فرهنگهای دیگر سخن گفت و وارد گفتگو شد.