جرس: اعضا و علاقمندان نهضت آزادی ایران خارج از کشور به مناسبت درگذشت نلسون ماندلا، بیانیه‌ای تحلیلی منتشر کردند.
در بخشی از این بیانیه آمده است: وقتی متولیان دین که باید منادیان اخلاق و ایثارباشند، دکاندار دنیا می‌گردند، پرچم عدالت توسط آزادگانی برافراشته می‌گردد که به جای حرف و حدیث، با عملشان ارزشهای اخلاقی را برای مردم تعریف می‌کنند. ماندلا چوبه‌های دار به پا نکرد، قلم‌ها را نشکست و زبان‌ها را ندوخت و زندان‌ها را انباشته نکرد، او تسویه‌های خونین به راه نینداخت و ملتش را متفرق و آواره و اسیر نساخت، مبلغ دینی نبود، اما کار دینی کرد.
به گزارش ندای آزادی متن کامل این بیانیه بشرح زیر است:
مراسم خاکسپاری ماندلا با شرکت ۹۱ تن از سران و مقامات برجسته کشورهای جهان سرانجام به پایان رسید و پرونده آزاد مرد گمنامی از جنوب آفریقا، که با استقامت پولادین در برابر سختی‌ها، وارائه اخلاق کم نظیرش دررفتار با دشمنان جلوه کرد بسته شد. اینک خاطره بزرگمردی که مناسبات جدیدی دردنیای سیاست بنا گذاشت و به شهرت و محبوبیتی فراگیر درسراسر جهان رسید، به عنوان شخصیت بزرگ قرن ۲۱ و نماد صلح و آشتی، برای ما و نسل فردا باقی مانده است.
بی‌شک مبارزات ملت آفریقای جنوبی و مجاهدت‌های خستگی ناپذیر ماندلا از «حجت‌های خدا»، به معنای دلیل و سند و مدرکی برای اثبات پیروزی حق بر باطل، محسوب می‌شود که برای ملت‌های تحت ستم و اسیر انواع آپارتایدهای قومی، نژادی، طبقاتی، جنسیتی، دینی و مذهبی بسیار امید بخش است.
آیا تسلیم و تمکین استثمارگران رژیم آپارتاید به حاکمیت ملتی که از حق رای و ابتدائی‌ترین حقوق مدنی محروم بودند و حضور ۴ نخست وزیر انگلیس و ۴ رئیس جمهور آمریکا در مراسم بزرگداشت ماندلا و سخنان و ستایش آمیزبی نظیرآنان، که بعضا در دهه‌های گذشته از حامیان رژیم آپارتاید محسوب می‌شدند، حجتی برای ملت‌های استبداد زده نیست؟
آنچه آن جوان احساسی و چریک مسلح پر جوش و خروش و سخت سر را تبدیل به ماندلای محبوب، مسالمت جو و مبتکر شیوه‌ای نوین در مناسبات قدرت برای تامین منافع ملی کرد، ۲۷ سال زندانی بود که او را آبدیده ساخت وبه بلوغ سیاسی رساند. اگررهبران جوامع در حال گذر در زندان‌ها ساخته می‌شوند، آیا این تجربه «حجتی» برای ملت ما نیست که رهبران جوانی را در مدرسه زندان سرمایه گذاری کرده است که چشم و چراغ آینده ملت به شمار می‌روند؟
ماندلا با جلب توافق یارانش، پس از دهه‌ها تحریم مذاکره با دشمن و تابوئی که برای خود ساخته بودند، نشان داد با حفظ اصول و ارزش‌ها همواره می‌توان تاکتیک‌های مختلفی برای تامین منافع ملی اتخاذ کرد. او پس از یک عمر مبارزه قهرآمیز چریکی توانست با تحولات جهانی و تغییر گفتمان سیاسی حاکم برافکار عمومی دنیا همراه شود و ملتش را به مقصد برساند. آیا چنین قابلیت انعطاف و تدبیربه تناسب شرایط، برای کسانی که بر دگم‌های خودساخته و تعصب آمیزهمچنان پای می‌فشارند حجتی نیست؟
اینک دنیا خیره شگفتی‌های شخصیت ماندلا شده و از نقش یک ملت، با هزاران شهید و زندانی و ده‌ها رهبر برجسته که از میان آنان ماندلا همچون گلی در گلستانی روئید غافل شده است، ملتی که چندین دهه تبعیض و تحقیر و تهدید و تیرباران را تحمل کرده و این «حجت» را تحقق بخشیده که خدا باورمندان به ارزشهای بر‌تر را که عمل شایسته کنند، بر مقدرات سرزمین خویش حاکم خواهد ساخت و امنیت و آسایش را جایگزین ترس و نگرانی آن‌ها خواهد کرد (سوره نور ۵۵).
تجلیل فوق العاده مردم جهان از ماندلا، بیش ازمجاهدت‌ها و مقاومت‌های ۲۷ ساله او در زندان، شگفتی‌های انسانی اوست، آنچه دنیا را به ادای احترام کم نظیردر برابر این مرد واداشت، نجات کشورش از فروپاشی از طریق همبستگی ملی میان سیاه و سفید، دوست و دشمن، موافق و مخالف و سعه صدر، کرامت نفس و بزرگمنشی اخلاقی او بود.
وقتی متولیان دین که باید منادیان اخلاق و ایثارباشند، دکاندار دنیا می‌گردند، پرچم عدالت توسط آزادگانی برافراشته می‌گردد که به جای حرف و حدیث، با عملشان ارزشهای اخلاقی را برای مردم تعریف می‌کنند. ماندلا چوبه‌های دار به پانکرد، قلم‌ها را نشکست و زبان‌ها را ندوخت و زندان‌ها را انباشته نکرد، او تسویه‌های خونین به راه نینداخت و ملتش را متفرق و آواره و اسیر نساخت، مبلغ دینی نبود، اما کار دینی کرد. او با ترک قدرت پس از دوران ریاست جمهوری به جاخوش کردگان در جاه و جلال نشان داد حکومت بر دلهای مردم بهترو باقی تراست. و چنین شد که ماندلا قدیسی سکولار لقب گرفت که بیش از یکصد جایزه جهانی، از جمله صلح نوبل ودکترای افتخاری بیش از ۵۰ دانشگاه معتبر را دریافت کرد و رئیس سازان ملل او را به عنوان بزرگ‌ترین خدمتگزار به صلح جهانی در این قرن ستود.
ملت ایران نیز پیش از ملت آفریقای جنوبی، از انقلاب مشروطیت تاکنون برای استقرار قانون و عدالت و آزادی تلاش می‌کند، پندآموختن و عبرت گیری از نیک و بد عملکرد ملت‌های دیگر، ما را در تصحیح خطا‌ها و تغییرشیوه‌های به کار رفته که موجب طولانی شدن مسیرمبارزه شده است مدد می‌رساند. اگر مردمانی قبائلی بر نظامی سرکوبگرغلبه کرده و بر مقدرات خویش مسلط شدند، چنین آینده‌ای از ملتی که مقارن با تاسیس نظام آپارتاید در آفریقای جنوبی با حمایت بریتانیا، با ملی کردن صنایع نفتی خویش و اخراج اتباع انگلیسی به پیروزی رسید دور از انتظار نیست.
این وعده خداست که ملت‌های به استضعاف کشیده شده را در صورت صبر و استقامت و پایبندی به ارزشهای اخلاقی بر سرنوشت خویش مسلط می‌سازد.
اعضاء و علاقمندان نهضت آزادی ایران در خارج کشور
۲۶ آذرماه ۱۳۹۲، ۱۷ دسامبر ۲۰۱۳