ما به روی دوستان از بوستان آسوده‌ایم
گر بهار آید وگر باد خزان آسوده‌ایم

هزاران سال است که بهار هربار نو‌تر و زیبا‌تر از همیشه ظهور مى‌کند و در عبور از این همه فصول، هر بار پیام‌هایى نوین‌تر از گذشته به همراه دارد، پیام‌هایى که رگه ناب صلح و نیکنامى و نیک اندیشى در آن مشهود است، هر چند در مقاطعى از تاریخ و تا به امروز براى دستیابى و نهادینه کردن اندیشه هاى به یادگار مانده از فرهنگ غنیمان، اجداد و پدران ما بهایى سنگین پرداخته‌اند، اما باکى نبوده و نیست زیراندیشهٔ بهار و رویش و جانى دوباره یافتن در باورهاى ما پرورش یافته و در اندیشه‌هایمان جارى است.
«نوروز»، سنت و نامى زیبا براى شروع بهار است. روزهاى نو، امیدهاى نو، و زایش و دوباره جان گرفتن شگفت از دلِ سرما! چه خوب که در سرزمینى زندگى مى کنیم که خاستگاه حافظ و پاسبان چنین آیین‌ها و یادمان هاى اصیل و کهنى است، ما باید به این سنت کهن افتخار کنیم.
«نو» روز به ما تازه شدن و زنده شدن را حتى در دل مصیبت‌ها به ما می‌آموزد و پیامى براى هم زیستىِ آشتى جویانه و صلح و روشنایى دارد. نوروز این امید را در ما برانگیخته مى کند که همیشه فرصتى هست براى رسیدن به بیرق برافراشته بهار! حضور بهار برکت است و بیدارى، پس بهاران خجسته و گواراى وجود همه ى هم‌ میهنانمان باد و امیدواریم این ملتِ شریف در برابر آنان که دل‌هایشان پر از جنون و جهالت و کوته صفتى است، مانند همیشه توانمند و استوار مقاومت کنند.
بهار با دم مسیحایی‌اش ظلمت و سردی حیات مرده را به زنده می‌سازد، پس کسانی که در اوج اندوه و سختی و اسارت نیز، امید و تلاش برای به دست آوردن آزادی و کرامت را در گوشمان زمزمه می‌کنند نیز خود بهارند، عزیزانی که به ما آموختند به امید روشنایىِ نماز بهار، با دلى پُر اندوه و حیرت هم، مى توان خُرسند بود. پیام ما پیام کسانی است که تنها با سلاح ایمان و توشه عشق، بهارانه قد عَلَم کرده‌اند در برابر شب و سرمایى که خودکامگان دنیا دوست به زشتى رقم زده‌اند. سرمایی که خود عدم است و دیر یا زود رفتنی است و این وعده طبیعت و خالق آن است.
ما دروایش دیروز و امروز بهار را در نیافته‌ایم، از‌‌ همان ابتداى زایش زمین و آسمان و گفتن «قالو بلى» همیشه بهارى بوده‌ایم. ما در دل، مُبشّرانِ مهرآورى داریم که همیشه وعده‌مان داده و مى دهند به زادباد بهار، به بِهراستى بندگان و به بیدارى کلام.
در گذر از تاریکى‌ها، حال نوبت ماست که وعدهِ بهار را پاسدارى کنیم، موسم بهار انسان موسم صلح و آشتی است، موسم حفظ کرامت انسانی است، فصل آب شدن خشونت هاست، و ما امروز با حق و حق خواهی انتظار بهار انسانی را می‌کشیم.
و شما عزیزانِ دربندِ آزاد، نوروزتان مبارک باد. در این سال هاى پر تلاطم و حادثه ساز که مَردُمِ میهنمان با آن دست به گریبانند شما با نمازى بلند برآمدید و با غزل هاى بهاریتان ما را به انتشارِ ایمان و راستى و خاموش نبودن در برابر بى عدالتى‌ها و هر بار جوانه زدن از دل سختى‌ها، دعوت کرده‌اید. دست خداوند همیشه همراه و نگه دار شما باد.

مجذوبان نور
پایگاه خبری و اطلاع رسانی دراویش  سلسله جلیله نعمت اللهی گنابادی