Search
Close this search box.

حاشیه امنیتی شعبان بی مخ ها تا کی و کجا؟! حرم امام رضا، شب قدر

حاشیه امنیتی شعبان بی مخ ها تا کی و کجا؟! حرم امام رضا، شب قدرپرتاب بطری آب و شعارهای مرگ بر ضد ولایت فقیه و مرگ بر خواص بی بصیرت، در حرم مطهر امام رضا در عزیزترین شب سال و لیالی قدر، بار دیگر نام لباس شخصی ها و نیروهای خودسر را در اذهان زنده می کند.

نیروی که نه حریم می شناسد و نه حد. هر جا لازم باشد به میدان می آید و به آرامی به خانه هایشان باز می گردند. کسی را یارای مقابله با آنان را نیست. حتی اگر پایشان به حبس هم برسد، آنقدر حامی و پشت دارد که چون هتاک فائزه هاشمی بعد از چند روز از زندان آزاد شود و به جای صدور حکم برایش، حکم حبس برای دختر رییس مجمع تشخیص مصلحت صادر شود.

این نیروی خودسر، همان است که می تواند در کوتاه مدت در مقابل خانه سردار جنگ، حسین علایی تجمع کند و از همه حصارهای امنیتی شهرک متعلق به سپاه هم عبور کند. می تواند به جماران برود. در حسینیه امام را بشکند و با فریاد و هیاهو به میان عزاداران یورش برد.

این گروه که محمد نوری زاد شعبان بی مخ می خواندشان، همان ها هستند که هم وقتی از دیوار سفارت بریتانیا بالا می روند کسی را یارای مقابله با آنها را نیست و هم آن زمان که در مرقد امام خمینی، حتی حریم صاحبخانه را نمی شناسند و مانع سخنرانی نوه وی می شوند.

خودسرها، که خیلی هم سر خود کاری نمی کنند، آرام و بی صدا هماهنگ می شوند، بر موتورهای یک رنگ و یک مدل سوار شده و گاه کتابفروشی به آتش می کشند و گاه در مقابل در خانه علما و مراجع صف می کشند. نیروی انتظامی را هم یارای رویارویی با آنها نیست.

پس از این همه سال از حضور خودسرها! که یک روز تیر بر پیشانی سعید حجاریان زدند و دیگر روز مردم پرسشگر ” رای من کجاست؟ ” را در خیابان ها به خون غلتاندند، یک روز به بیت آیت الله منتظری حمله کردند و روز دیگر شیشه های دفتر آیت الله صانعی شکستند. همان ها که به مقبره علما و مراجع هم رحم نکردند و به آرامگاه پدر سیدمحمد خاتمی هم سنگ پراکنی کرده بودند. همان کسانی که به حسینیه آیت الله دستغیب آتش گشودند، حالا به حرم امان هشتم رفته اند و در شب قدری که از هزار شب بالاتر است، به سوی مردم عزادار بطری آب پرت کرده اند و شعار در حمایت از رهبری داده اند!

این بار اما رسانه های داخلی هم معترض شده و پرسیده اند، آیا این افراد واقعا خودسر هستند؟

سایت عصر ایران پرسیده است: تا به کی باید باور کرد که عده ای از افراد تابلودار و شناخته شده که در دسته های چند ده نفری در این گوشه و آن گوشه کشور تجمع می کنند ، شیشه می شکنند ، به بیوت علما و رجال سیاسی حمله می کنند ، تابلوی سینماها را پایین می کشند ، فحاشی می کنند ، مردم را از ورود به برخی اماکن باز می دارند ، کنسرت ها و گردهمایی های دارای مجوز را به هم می زنند، شعار می دهند و حتی کتک می زنند و … خودسر هستند!

در ادامه این مطلب آمده است: این افراد که حرکاتی خوارج گونه دارند و برداشت های افراطی آنها از دین و انقلاب و نظام مختص خودشان است ، در سال های گذشته هر چه خواسته اند کرده اند و از یک مصونیت آهنین برخوردار بوده اند. در برخی مواقع سرعت عملکرد و جمع شدن آنها در یک محفل و یا مراسم به حدی بوده که شائبه برنامه ریزی و هماهنگی آنها از یک مراکز خاص تقویت می شود و سخت می شود باور کرد که این افراد به صورت خودسرانه و خودجوش در برخی مراسم و جلساتی که اطلاع رسانی درباره آنها عمومی نبوده است ، به صورت هماهنگ جمع می شوند و مراسم را به هم می ریزند!

کارهایی که بعضا این افراد می کنند به حدی شنیع و زشت است که بر اساس آموزه های دینی ما مسلمانان هیچ مسلمانی حاضر نمی شود ننگ بر زبان راندن این کلمات زشت و سخیف و یا انجام اعمال این چنینی را بر جان بخرد و این شائبه تقویت می شود که این افراد آن گونه که مدعی هستند ، درد دین ندارند بلکه بیشتر با سوءاستفاده از روکش های دینی ( که در بسیاری از مواقع حتی این روکش ها را نیز زیر پا می گذارند) به تسویه حساب سیاسی با این و آن به دستور سیاسیون پشت صحنه می پردازند.

به راستی مصونیت این خوارج عصر جدید که حتی به توصیه های رهبری مبنی بر اعتدال و دوری از خشونت هم وقعی نمی نهند ، تا کی ادامه خواهد یافت و پلیس تا کی نقش تماشاچی را در بلبشوهای آنان خواهد داشت؟!

خودسرها شاید همان فرانکنشتاین‌هایی هستند که ابراهیم یزدی در نامه اش به حجتی کرمانی نسبت به آن هشدار داده بود. همان هایی که همه را نابود خواهند کرد و همه چیز را بر باد خواهند داد. فرانکنشتاین کیمیاگر داستانی با جواسیس رنگارنگ مکار همه فن حریف سر و کار نداشت، اطراف فرانکنشتاین‌های کیمیاگران کشورمان، انواع جاسوسانی هستند که یوسوس فی صدور الناس می‌کنند.

 

منبع: کلمه

نظرات وارده دریادداشت ها لزوما دیدگاه سایت مجذوبان نور نیست.