مجلس صبح شنبه ۹-۲-۹۱ (دوستی و محبت -خانم‌ها)

پیام دوست - بیانات مکتوب حضرت مجذوبعلیشاه

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

 

خداوند مظهر بشریت یعنی حضرت آدم را خلق کرد و او را در بهشت نگه داشت تا وقتی هم امر خدا را اطاعت کرده بود در بهشت بود. بعد که امر خدا را لغو کرد و در یک جا تخلف کرد حالا تخلفش چرا بود نگقته اند. باید از خودمان قیاس کنیم تخلفش این بود که خدا به او گفت از همه میوه ها می توانی بخوری این باغ در اختیار توست فقط به این درخت دست نزن. مدت ها آدم این مورد را رعایت کرد، خداوند نه به عنوان دشمنی به عنوان دوستی ،همسری برای او آفرید،حوا. که خُب داستانش را می دانید.

وقتی هم به کره زمین آمدند،خداوند نشان داد گفت آن کره ای که شما می بینید بروید آنجا،در واقع به آنجا تبعیدتان کردم. ولی چون همیشه فکر می کنم شما متوجه خطای خود می شوید و توبه می کنید برای شما یک واسطه انجام داده ام و آن ارتباطی است که بین من و شما بر قرار خواهد بود یک رشته ای (نه اینکه یک طناب باشد) رشته ی معنوی، رشته ای در بین شما می گذارم هر کس به آن رشته توسل بجوید مجدد پیش من بر می گردد. با این طریق آنها را به کره زمین فرستاد البته دشمنش را هم فرستاد، یعنی هم آدم و هم ابلیس را فرستاد. نه آدم دشمن حوا بود نه حوا دشمن آدم، ولی هر دوی آنها مورد دشمنی شیطان بودند، این وضعیت همیشه وجود دارد. الان هم بشر از بیرونِ خودش دشمنی ندارد هر چه هست از خودش است. بمب اختراع می کند و برای اینکه یک عده ای از بین بروند با هم جنگ می کنند ولی نه عده ای از دوستان خودش بلکه عده ای از آنهایی که خیال می کنند دشمن هستند و حال آنکه خدا هیچ دشمنی نیافریده است.

شاید مثلاً همین مبنا که در ذهن ما وجود دارد همین مبنای رسم عرفان و تصوف است یعنی ما به آن رشته ای که خداوند فرستاده برگردیم و متوسل به آن رشته بشویم و صحبت دشمنی و حتی دوستی نکنیم، همه حواسمان در همان باشد. خُب همه خواندیم و دیدیم و در روزنامه ها و کتابها نوشته اند در قدیم یک جاندارن خیلی بزرگی مثل دایناسورها وجود داشتند که مدتی کره زمین را در تصرف خود داشتند، البته اصل اراده خدا است ولی اراده خدا که برای ما قابل حلاجی و بحث و تحلیل نیست این است که ما آن را کنار می گذاریم و ظواهرش را بررسی می کنیم. خیلی فکر کردند که این از بین رفتن به چه دلیل بوده است! ما هم نمی دانیم. دلایلی برای همین مسائل وجود دارد. همینطور خداوند حیوانات مختلف آفرید، از دایناسورها که آن غول پیکرها باشند آفرید تا میکروب که از بس کوچک است به چشم دیده نمی شود. همه اینها را آفرید و در این کره زمین برای ما قرار داد. اینها هیچ کدام دشمن ما نیستند همه تابع امر خدا هستند. خداوند می گوید به زمین و آسمان ها گفتیم که به امر خدا خودت حرکت می کنی و می روی یا به زور وادارت کنم؟! زمین و آسمان همه گفتند که ما مطیع هستیم،یعنی ما همیشه در دورانی قرار داریم که زمین و آسمان مطیع امرخدا هستند.

الان خود بشر دارد نسل خودش را از بین می برد حالا پس فردا یک جانداری به اسم مشر پیدا بشود، آن مشر وقتی آثار بشر را مطالعه می کند، می گوید یک روزگاری در این کره زمین بشری وجود داشت که از بین رفت، خودشان همدیگر را کشتند. یعنی اگر همه بشرها این حرف را قبول کنند و دیگر با هم به جای دشمنی محبت داشته باشند که خُب دنیا نجات پیدا می کند. ولی این نمی شود من با کسی که دارد به من چاقو می زند سلام و احوالپرسی کنم دارد به من چاقو می زند من بگویم متشکرم ؟! پس یک دشمن که پیدا شد ممکن است دشمنی او منجر به دشمنی ما هم بشود. در الف لیلة (هزار و یکشب) که اصلش به عربی بوده ولی الان به فارسی هم ترجمه شده خیلی هم چاپ شده است و داستانهایی دارد که بعضی هایش جالب است نوشته است همین کار شکنی ها و ایجاد دشمنی ها یک خانواده ای را از بین برده است. بنابراین ما در داخل خانواده یعنی خانواده ی فقر و درویشی سعی کنیم از این دشمنی ها نباشد برای اینکه این دشمنی ها بین هر دو نفری باشد هر دو را از بین می برد.

به قول حافظ که می گوید :

درخت دشمنی برکن که رنج بی شمار آرد          نهال دوستی بنشان که فردامان به کار آید

حال در مورد دوستی و مهربانی به هم اینکه گفته اند مثلاً سلام و علیک عمر را زیاد می کند یعنی مثل اعلام دوستی است،دوستی عمر را زیاد میکند و دشمنی عمر را کم می کند. این است که بزرگان نصیحت می کنند دشمنی نکنید و دشمنی های بیجایی که نسبت به شما می شود ندیده بگیرید در واقع عمرمان زیاد می شود. جهتش هم این است آرامشی که ما در درون خودمان ایجاد می کنیم آن آرامش سلامتی به ما ارزانی می دهد،حالا این بحث خیلی مفصل است که حالا همین مقدار نمونه ای صحبت کردیم. انشاءالله همه با هم مهربان باشیم. حضرت جعفر صادق فرمودند که « هل الدین الا الحب؟» آیا دین غیر از حُب است؟! چیز دیگری است؟! به این اندازه توصیه کرده اند، البته وقتی دشمن می خواهد با ما دوست شود خب بشود چه بهتر! ولی وقتی اظهار دوستی می کند گول نخوریم، اما به سمت دوستی بشتابید انشاءالله.

 

Tags