بسم الله الرحمن الرحیم

حالم بد نیست فقط ضعف کلی که وجود دارد،الحمدلله حالم خوب است سعی هم می کنم که دیگر خیلی کمتر این محرومیت از دیدار اخوان پیش بیاید. حرفهای ما محرمانه که نیست بنابراین گرچه عده ای رفتند خُب حاضرین به غایبین خواهند رساند. یکی مسئله صله رحم بود که کار خیلی خوبی است ما می گوییم عُرفاً واجب است،واجبِ شرعی نیست ولی واجب است کار خوبی است منتهی اگر یک درویش دلش می خواهد که این صله رحم به حسابِ درویشیِ او هم بیاید یعنی عبادت تلقی بشود باید شرایط عبادت، یعنی خلوص نیت در آن باشد. فقط برای دیدن اقوام برود البته این خلوص جزء این نیست که از همه کارها او را باز بدارد. مثل زیارت مکه باید خالص باشد ،خالص باشد یعنی به قصد تجارت نرفته باشد، رفیقش می گوید که در مکه جارو برقی خیلی ارزان است، آنجا به قصد خرید می رود خُب چه بگوید؟! می گوید رفتم مکه! البته گاهی خدا چشم پوشی می کند و قبول می کند ولی خیلی ها هزار نیتِ دیگر به اسم صله رحم دارند، خُب از لحاظ ظاهری به جای خود دیداری با اقوام است. منظور چون خلوص نیت بود و خیلی اوقات می گوییم خدایا خودت فرمودی که باید صله رحم بروم خیلی خوب می خواهم بروم ولی آخر به چه بهانه ای بروم ؟! به این عنوان خیلی خوب، خدا هم قبول می کند. مثل مکه که مثال زدم باید خلوص نیت باشد اما از آن طرف هم باز می گویند مستحب است کسی که می رود به مکه و برمی گردد برای نزدیکانش یک سوغات بیاورد گرچه تسبیح یا مُهر یا انگشتر بچگانه ای باشد،یعنی نه تنها اجازه داده اند،بلکه خداوند به روی آن نیاورده که ما نمی توانیم آنقدر خالص باشیم که این هوای گرم عربستان را تحمل کنیم فقط برای اینکه عبادت کرده باشیم. خُب این را خداوند قهراً در ما آفریده است که از دیدن جاهای مختلف لذت ببریم این مورد را به این اندازه اجازه داده است ولی زیادتر نه! حالا آن مطلب دیگر در مورد مسئله ی ازدواج گفتند که ازدواج از لحاظ شرعی مستحب و خوب است ولی اصلش ازدواج فطرتِ بشر است منتهی به آن اندازه ای که فطرت اقتضا می کند. رسوم متعارف خیلی چیزها به آن اضافه می کند و به خاطر آن اضافات است که خیلی ها زیرِ بارِ ازدواج نمی روند. پدر و مادر ها خیلی دلشان می خواهد بچه ها ازدواج کنند ولی تا بچه ها نخواهند فایده ندارد. باید این تعلیم را از اول بدهند و مشکلات آن به خاطر مشکلاتِ ازدواج است که طرفین قبول نمی کنند.