بسم الله الرحمن الرحیم

برای روزِ دومِ عید و دفعه دوم این عید را خدمت همه به خصوص آنهایی که دیروز نبودند امروز تشریف آوردند تبریک می گویم، ایام عید همه اش جشن بوده است و اینکه ما بعد از چند روز به قولی سیزده به در داریم و این عادات و رسم که آمده است برچسبی از لحاظ معنی به آن زده اند که مردم توجه کنند،صحبت اینکه این روزِ سیزده نحس است یا نیست بعداً پیدا شده است.عید ها در نزد قُدَما یک روز نبوده چندین روز بوده است و تقریباً بنا بر گفته ی بعضی ها از روز اول عید تا سیزدهم جشن بوده است،این جشن هم چون اکثر مردم آن ایام به خصوص ایرانی ها کارشان زراعت،کشاورزی و باغداری بوده است در این سیزده روز در واقع،هم رفع خستگی می کردند و هم شروع برای اخذ نیرو برای اینکه تدریجاً آب و هوای اقلیم، برای شروع یا اگر کمی قبل شروع شده برای ادامه و محکم کردن تصمیمات کشاورزی مناسب می شد و این مسئله ی نحوستِ ایام، البته همه ی ادیان یا همه افکار خواستند که این مسئله ی اعتقاد به نحوست را حذف کنند ولی مسئله ای است که صحت و واقعیت ندارد،درست است که خداوند تمام روزها را مثل هم قرار داده ولی بحث در واقعیت امری نیست که آیا واقعاً این روز نحس است یا نه؟!نه هیچ روزی نحس نیست فقط هر روزی را که خودتان نحس بدانید آن روز نحس است. هیچ روزی را نحس ندانید این ایامِ اول عید که در واقع سیزدهم ختم عید بود که به زندگی معمولی بپردازیم البته زندگی معمولی هم در آن ایام برای کشاورز که در واقع عید و جشن بهتر از عزا و ناراحتی است برای اینکه در طبیعت برنامه ی مشخصی دارد و به هیچ وجه عوض نمی شود.
هوا هرگز در تابستان سرد نمی شود در زمستان داغ نمی شود. ولی موتور و صنعت اینطور نیست، موتور و صنعت به دست انسان است همه ی حالاتش در اختیار انسان است ولی این طبیعت و کشاورزی در اختیار انسان نیست. این هم که منسوب به حضرت صادق(ع) است، فرمود برای هر فرزند،برای هر نوجوان و جوان بهترین مشاغل ،شغلی است که پدرش داشته ادامه دهد. البته این از یک جهتی بوده است،از جهت دیگر فرموده اند که کشاورزی به علت اینکه ظاهراً از هیچ ،چیزی به وجود می آورد یعنی یک دانه گندم همین یک گندم می تواند صد گندم فراهم کند. اینکار محتاج به زحمتِ فردِ انسان است و از این جهت که انسان یک مقدار در اینجا تخلق به اخلاق الله پیدا می کند،یعنی حالت توکل او بهتر می شود فرموده اند که شغل محترم و در واقع شغل الهی است. و مبداء فعالیت و کار و حتی مبداء تاریخ در بعضی جهات ماه فروردین و اول عید نوروز است. مسئله ی سال تحویل هم که خیلی متدوال است و این مسئله رعایت می شده به عنوان شروع یک مطلبی است، اینرا تقویم های غیر اسلامی که مثلاً ما تقویم میلادی داریم آنها مبداء تاریخ را نصف شبِ این روز می گیرند،برای اینکه چنین بحثی مسئله ی روز در نجوم و حتی در فقه هم پیش آمده است که مثلاً می گوید «…إِذَا نُودِي لِلصَّلَاةِ مِن يَوْمِ الْجُمُعَةِ»(سوره جمعه-آیه ۹) حال این را بعضی ها هر کدام یک نوع تفسیر می کنند که منظور از روز جمعه چیست؟! که ما اینجور تفسیر می کنیم که منظور شبانه روزِ جمعه یعنی مغرب جمعه است یا گاهی اوقات آنرا به معنای روزگار قرار می دهند،به هر جهت برای اینکه نصف شب مشخص باشد گفته اند،البته تازه خودِ نصف شب هم مشخص نیست ،معلوم نیست چه موقع نصف شب است مگر بشرهای قدیمی که از حرکت ستارگان درک می کردند.

ولی در تقویم فارسی مبداء تاریخ را ساعت تحویل می گیرند،ساعت تحویل هم یک امری است که البته از لحاظ منجمین و هیئتی ها واقعیتی دارد و می توانند کاملاً روشن کنند،بنابراین به هر جهت برخورد بشر است حتی خداوند هم در مورد روئیت اهله(هلال ها) می فرماید: «يَسْأَلُونَكَ عَنِ الأهِلَّةِ قُلْ هِيَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ…»(سوره بقره-آیه ۱۸۹) حالات مختلف هلال ماه که از اول هلال باریکی است و بعد بدر می شود در مورد این هم خداوند فرموده است،این برای تعیین وقت برای شما است. یعنی فرموده است این غیر از آن خدمتی که شما خودتان از شمس و قمر در نظر می گیرید و ما آنها را هم مسخر شما کردیم،این صفت را هم ما آفریدیم برای اینکه شما از وقت استفاده کنید،بنابراین به هیچ وجه صحبت نحس و غیر نحس یا خرافات نیست،بشرها نیاز دارند به اینکه یک مبداء و تکیه گاه مشترکی بین خودشان برقرار کنند. اینطور که گاهگاهی بصورت خرافاتی ممکن است در بیاید که در آن صورت آنها هیچ عقیده ی محکمی مانند عقیده ای که به دین و خداوند داشتند راجع به آن ندارند. کما اینکه در همین سیزده بدر می بینید که همه می گویند نحس است و این حرف را می زنند ولی همه کاری هم انجام می دهند و هیچ مانعی در این روز نمی بینند فقط بهانه ای برای استراحت و رفع خستگی و مُهرِ خاتمه به تعطیلات زدن است،منتهی چون بشر تا حالا تقریباً رو به این رفته که همه کارها را سیاسی بداند،از لحاظ سیاسی گفتند فلان روز نحس است و اِلا تمام روزهایی که خداوند آفریده مثل هم و یکسان است و هیچ تفاوتی ندارد،هیچ روزِ نحسی هم نیست نحسی اگر وجود دارد از خودِ ماست کما اینکه اگر مبارکی هم در روزها وجود دارد از خودِ ماست و ما سعی کنیم از شخصِ ما نحسی نیاید روز نحس تلقی نشود و اِلا خداوند همه روز ها را به یک شکل قرار داده است،ما هم بنابراین برای اینکه یادآوری این ایام باشد سه روز اول را گفتیم به نام خداوند می گیریم و اجتماع فقری داشته باشیم چون به هر جهت در هر حالی که باشیم مخلوق خداوند هستیم و خالق ما دستوراتی به ما داده است که باید توجه به خالق کنیم و به دستورات او عمل کنیم،این است که در اولِ شروع عید باید به نام خداوند باشد همانطوری که در کارها بسم الله می گوییم این هم به منزله ی عملیِ بسم الله است یعنی عید و تفریح ما به نام خداست این است که خداوند بر همه ی اجتماعات به خصوص اجتماعات فقری اثری قرار داده که باید متوجه بشویم انشاالله، مجدد تبریک می گویم،امیدوارم که همه ی ایامتان عید باشد، از عزا به دور باشید همه جا عید باشد و به یاد خدا شادی کنید،انشاالله