وقتی علما به قرآن عمل نمی کنند، نباید از مردم توقع دینداری داشت

جــرس: آیت الله دستغیب، مرجع تقلید، در ادامه جلسات تفسیر قرآن خود، این بار خاطرنشان کرد وقتى بزرگان و جلوداران جامعه به قرآن و سنت عمل نكردند، مردم عادى به كه رو بياورند و كجا بروند؟ آنها مى‏ گويند: وقتى همه چيز دست شماست، اما به كتاب انسان‏ ساز قرآن عمل نمى ‏كنيد، چه توقعى از ما داريد!

 

به گزارش سایت «حدیث سرو»، پایگاه اطلاع رسانی آیت الله علی محمد دستغیب، این مرجع مردمی با اشاره به آیه دهم سوره نساء گفته است “گر كسى به اموال يتيم دست ‏درازى كند يا در حق آنان ستم روا دارد، بايد بترسد كه عقوبت اين كار دامنگير يتيمان خودش شود. اين قاعده تنها مختصّ ايتام نيست. هر كس ظلمى كند بايد در همين دنيا منتظر عقوبت آن باشد، عقوبتى كه گاه دامن فرزندان و نسلهاى او را هم مى ‏گيرد. اين خود عذابى است براى او چرا كه ارتباط ميّت با فرزندانش قطع نمى ‏شود و از ديدن ظلمى كه به آنها مى‏ رود، آزرده مى ‏شود و اين عذاب غير از عقوبت مستقيم ظلمهايى است كه كرده.”

 

وی افزود : عالمان همه اديان و مذاهب كه در جامعه خود حقّى را مشاهده مى‏ كنند و بخاطر حفظ منافع مادى خود آن را مى‏ پوشانند يا انحراف و اشتباهى را مى‏ بينند و در مقابل دريافت حق ‏السكوت، ساكت مى ‏شوند، مشمول این آیه مى‏ گردند؛ خواه يهودى باشند، خواه مسيحى و خواه مسلمان. شيعه باشند يا سنّى!

 

وی خاطرنشان کرد “در ميان علماى شيعه نيز اگر انحرافاتى از قرآن و سنّت رخ مى‏ دهد و علما كه وظيفه جلوگيرى از اين انحرافات را دارند، حق ‏السكوت بگيرند و ساكت شوند، در واقع آيات خدا را به بهاى اندك فروخته ‏اند و در شكم خود آتش ريخته‏ اند. اين انحرافات ممكن است در اصول عقايد (توحيد، معاد، نبوّت و امامت و عدل) باشد يا در احكام يا به شكل ترويج خرافات و بدعتها.”

 

آیت الله دستغیب در ادامه تفسیر خود تصریح کرد “وقتى علمايى كه بايد جان و مال و آبروى خود را فداى اسلام كنند، خود را اسلام مى‏ دانند، بايد فاتحه قرآن و احكام اسلامى را خواند.”

 

وی در بخش دیگری از سخنانشان گفت: اگر اكثر علماى شيعه خود را ملزم به تبعيت از قرآن و سنت مى‏ دانستند وضع مردم به مراتب بهتر از اين مى‏بود. وقتى عالم، عمل به علمش نكرد و قرآن و سنت را محجور گذاشت مردم هم سست و فرقه فرقه مى‏ شوند. وقتى او نتواسنت نفس خود را مهار كند، ديگران هم نمى‏ توانند. مردم به عمل عالمان چشم مى‏دوزند. عالمى كه مى‏گويد دروغ نگوييد، آبروى مردم را نريزيد، ظلم نكنيد و… آيا خودش هم همينطور است يا خير.

وقتى بزرگان و جلوداران جامعه به قرآن و سنت عمل نكردند، مردم عادى به كه رو بياورند و كجا بروند؟ آنها هم كار و زندگى دارند و مجبورند به فكر تأمين زندگيشان باشند. مى‏ گويند: وقتى ما خمس و سهم امام مى‏ دهيم وقتى همه چيز دست شماست. اما به كتاب انسان‏ ساز قرآن عمل نمى ‏كنيد، چه توقعى از ما داريد!