سیاست و دراویش

برای مطالعه این موضوع بر روی لینک ادامه مطلب کلیک کنید.

معاویه برای مقابله با مولای درویشان علی(ع)، جهّال و اراذل را به میدان می فرستاد و خود به صحنه نمی آمد و مزورانه به نام دفاع از دین و سنت نبوی، دین به دنیا فروشان را علیه قرآن ناطق بسیج می نمود. افرادِ بی مغز، متحجر و جیره خوار که تقلید از طاغوت و امیرالمومنین ساختگی را عین دیانت می پنداشتند، معاویه را حق و علی(ع) را باطل می دانستند. سیاست امام در مقابل دشمنان، حفظ مصالح مسلمین بود و به مصداق آیه شریفه "انَّما اَشْکُوا بَثّی وَ حُزْنی اِلَی الله" ، شکایت خود را به درگاه الهی می برد.
معاندین تا چندی پیش بر دراویش گنابادی خرده می گرفتند که چرا در سیاست دخالت نکرده و از امور اجتماعی دوری می نمائید؟ و امروز که اعمال و رفتار جنایتکارانه آنها، دراویش را مظلومانه به دفاع از خود وادار نموده است، دراویش را متهم می کنند که چرا درسیاست وارد شده و یا سیاسی هستید!!!
سیاست دراویش تحمل و صبر، دفاع از ارزشهای انسانی و قانون، و توسل و التجا به درگاه خداوند است و ما نیز تکرار می کنیم:
"انَّما اَشْکُوا بَثّی وَ حُزْنی اِلَی الله"