عاشورا، عشق اعلی و چند پرسش

یزید را پنهان می کنند تا با لباسی دیگر و نامی دیگر بنام شرع و بنام دین بر مسند فتوا و حکومت بنشانند !!. نوحه گران نه  از معنای شهادت ، بلکه از شکل شهادت و ظاهر آن  می گویند تا در مخاطبین خویش ترحم ایجاد کنند . حسین نیازمند هیچ ترحمی نیست ، حسین مظلوم بود اما نه آن مظلومی که نیازمند ترحم باشد .

 

 

 

 

هر گاه  شخصی دار فانی را وداع می گوید، هر ساله مراسمی  به یاد و بزرگداشت او از سوی نزدیکان وی برگزار می گردد و با گذر زمان این مراسم کم رنگ و کمرنگ تر شده و زمانی فرا می رسد که یاد آن مرحوم  کاملا از ضمیر همگان محو و فراموش خواهد شد . قصد شرکت کنندگان در اینگونه مراسم، احترام به متوفی و بیشتر  دلجویی از بازماندگان و عموما در جهت حفظ سنتهای فرهنگی  است. عزاداران واقعی در این گونه مراسم، آن کسانی هستند که نسبت به آن عزیز از دست رفته قرابت و نزدیکی صوری یا عاطفی بیشتری داشته اند و حد حزن و اندوه حاکم بر روح افراد، نسبتی مستقیم با حسن اخلاق و خوبی  و میزان تاثیر متوفی  و شدت رابطه عاطفی بازماندگان با آن مرحوم  دارد . شخص در حالت عزاداری گریه میکند،  که ناشی از تغییرشرایط  وصل،  به فراق و جدایی است و غمگین است، چون تصویری از آن عزیز و خوبیهای او در ذهن دارد. دلتنگ است، چون از دیدن و مجالست با اومحروم شده است و…

بیش از 13 قرن از شهادت سلطان العاشقین امام حسین (ع) می گذرد  و مردم در ماه محرم  و خصوصا در تاسوعا و عاشورا عزاداری میکنند . باید پرسید ، آیا زنده نگه داشتن یاد حسین (ع)  به  معنای عزاداریست؟ آیا عزاداری در محرم  به رسم عادت نیست ؟ این عادت و سنت از کی و چگونه و با چه اهدافی شکل گرفته است؟عزاداران امروز کدام وصال را با امام داشته اند که از فراق او!!، آه و ناله میکنند ؟ چه تصویر حقیقی از امام در ذهن اینهاست ؟ چه معرفتی نسبت به او دارند؟ آیا به انگیزه قیام حسین(ع)، آگاهی و معرفت دارند؟ آیا آنچه او علیه آن قیام نمود، اکنون وجود ندارد؟ چرا راویان از ستم و ظلم یزید بر مردم کمتر ذکری به زبان می آورند و  چرا ضدیت یزید با آل رسول و امام حسین، آن هم تنها محدود به واقعه کربلا ، را مطرح می نمایند؟ و چرا تنها شاخصه حکومت یزید خصومت با امام است ؟ امام چه تهدیدی برای حکومت یزید بود؟ اگرما در زمان امام حسین بودیم آیا در صف یاران او قرار داشتیم یا در مقابل او ؟ آیا فکر کرده ایم چه تبلیغاتی علیه امام انجام گرفت که به فرزند رسول خدا  خارجی می گفتند ؟آیا همان تبلیغات امروز وجود ندارد؟ چرا اهل کوفه با امام بیعت کردند و چرا بیعت را شکستند؟ بیعت به چه معناست؟  و این بیعتی که ممیزه شیعه از دیگران بوده است، امروز کجاست؟ و امروز چه کسی مامور گرفتن بیعت در مذهب تشیع  است؟ اگر هر زمینی کربلا و هر روزی عاشوراست ،حسین زمان ما کجاست؟ و یزید کجاست؟ و ما در کدام سو ایستاده ایم؟ آنان که حسین و یارانش را به شهادت رساندند ،مسلما خارجی نبودند، از ایران و روم آن زمان نیامده بودند، گبر و یهودی و مسیحی نبودند !! آنها متشرع و متدین بودند و شاید همچون امروز، دین خدا را بهتر از پیامبر تفسیر میکردند !!؟ آیا امام برای تصاحب سلطنت و حکومت قیام کرد ؟ آنکه بجنگ می آید آیا با زن و فرزند و عزیزان خویش می آید؟ اساسا پیام امام حسین چیست؟

اصلا معنای قیام امام حسین چیست؟ آیا معنای قیام امام در ردیف همان مفهوم قیامی است که امروز ،در ادبیات ما متداول است؟ قاتلان حسین او را مگر به خاطر حفظ  حکومت اسلامی و پاسداری از حدود الهی به شهادت نرسانده اند؟ نه این است که قاتلان ، منت بر رسول خدا گذاشته وفتوا به شهادت فرزند وی دادند تا دین و دولت محمدی را حفظ کنند !!؟؟ آیا این کسان به مقتضای شرایط و حفظ حکومت و نجات شریعت و بنام خون خواهی حسین ، در هر زمان و دوره ای  پیروان حقیقی امامت را به خاک و خون نکشیده و منت بر اصحاب کربلا نمی گذارند !!؟؟ قاتلان حسین(ع)، محمد(ص) را نشناختند و به جنگ فرزندش شتافتند، اگر بر شناخت حسین(ع) همت نگماریم چه تضمینی وجود دارد  که امروز  بنام خونخواهی حسین  در صف قاتلان فرزندان معنوی حسین  و مردان خدا قرار نگیریم ؟

امروزعزاداران  از چه گریه میکنند ؟  نوحه گران  تصویر سازی کرده و آنچنان می گویند که گویی در این واقعه حاضر بوده اند ، مردم را به گریه وادار میکنند !؟ حزن و اندوه مسلمانان  از بازگویی حکایتی است که نوحه گران سر میدهند نه حقیقت آنچه واقعیت داشته است. نمی خواهند واقعیت را به مردم بگویند .یزید را شرابخوار و میمون باز و زن باره می نامند  تا در مردم تنفر ایجاد کنند .اما می دانند !!یا نمی دانند!! یزید را پنهان می کنند تا با لباسی دیگر و نامی دیگر بنام شرع و بنام دین بر مسند فتوا و حکومت بنشانند !!. نوحه گران نه  از معنای شهادت ، بلکه از شکل شهادت و ظاهر آن  می گویند تا در مخاطبین خویش ترحم ایجاد کنند . حسین نیازمند هیچ ترحمی نیست ، حسین مظلوم بود اما نه آن مظلومی که نیازمند ترحم باشد . حسین (ع)  امروز هم مظلوم است و خیل عزاداران امروزش از مظلومیتش نمی کاهد که  بر آن می افزاید .زیرا دشمن او جهالت بود و تا روزی که بنی آدم بنام خدا و دین استحمار می شود ، حسین مظلوم خواهد ماند.

بر اساس اعتقاد شیعه حضرت محمد ،علی ،حسن و حسین صاحبان دین  و از سرچشمه وحی و عنایت خاص الهی سیراب و برای هدایت مردم تلاش نمودند و جان خویش را بر سر راه حق گذاشتند، چگونه حاصل بیش از 60 سال تلاش، تنها توانستند 72 تن یا کمی بیشتر را از خیل مسلمانان حرفی ، زوری ، شناسنامه ای و ارثی  هدایت نمایند و به سرمنزل ایمان برسانند !! چگونه است که پاسداران سنت غزا!! بیش از پیامبر و ائمه اطهار توان بسیج عوام و هدایت آنها را دارند ؟!!

دین ما دین عزا نیست ، دین تعقل و تدبر است و دین علم و عرفان است .عاشورا صحنه رزم دو مذهب و دو اعتقاد است  که در یک سو خط ولایت است که  یدا به ید و سینه به سینه از آدم و ابراهیم و محمد و علی و حسن به حسین رسید و در سوی دیگر یک شبه دین و شبه حق  است  که از قابیل، نمرود، سامری، ابوسفیان و معاویه به یزید رسیده است . در یک سو حسین است که خلیفه خدا در زمین  و در طرفی دیگر غاصبان دین هستند که مفسر قرآن ،دست به فتوا و سیاست بازند، همان کسانی که حمایت اکثریت عوام را مستند حقانیت خود میدانند و با تحریف تاریخ  و تفسیر از وحی و حدیث بر منبر رسول خدا،  فتوا به خون صاحبان ولایت میدهند .همان کسانی که مستکبرانه خود را میزان عدل و ظلم و خیر و شر میدانند ،همان کسانی که اجتهاد را بر نص و اجازه برگزیدند و صورت و ظواهر دین را حربه تهاجم علیه اهل طریقت نمودند . و… و ….

سایت مجذوبان نور