“سالنامه ای برای مولانا” یا “مولانا برای انگلیسی زبانها”

قرار است ایران شناسان، شرق شناسان و اسلام شناسان سراسر دنیا که شصت هزار بیت از اشعار گوناگون این بزرگترین و مشهورترین شاعر عرفانی فارسی گوی را زیر ذره بین تحقیقات خود گذارده اند، یافته های خود از نگاه عمیق او به جنبه های گوناگون هستی، چه روحانی و چه مادی را در این گاه نامه منتشر کنند.

 

 

شماری از پژوهشگران دانشگاهی و متخصصان تصوف در غرب دست به انتشار یک سالنامه اختصاصی و آکادمیک به نام “مروری بر مولانای رومی” زده اند که اولین شماره آن به تازگی در دسترس عموم قرار گرفته است.

درحالی که اروپا سالهاست صاحب این نوع ویژه نامه هاست این اولین ژورنال ویژه یک شاعر ایرانی به زبان انگلیسی و دومین ژورنالی است که به یک متفکر إسلامی اختصاص داده شده است.

در لندن از سالها پیش مجله مشابهی به نام “ابن عربی” انتشار می یابد.

“مروری بر مولانای رومی” که توسط انسیتوی رومی در بخش خاور نزدیک دانشگاه قبرس (وابسته به ترکیه) و گروه مطالعات رومی بخش ایرانشناسی دانشگاه اِکسِتر انگلستان منتشر شده است، مقالات خود را به زبانهای انگلیسی و فرانسه منتشر خواهد کرد.

سر دبیر این سالنامه دکتر لئونارد لِویزُن، استاد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه اِکسِتر است.

قرار است ایران شناسان، شرق شناسان و اسلام شناسان سراسر دنیا که شصت هزار بیت از اشعار گوناگون این بزرگترین و مشهورترین شاعر عرفانی فارسی گوی را زیر ذره بین تحقیقات خود گذارده اند، یافته های خود از نگاه عمیق او به جنبه های گوناگون هستی، چه روحانی و چه مادی را در این گاه نامه منتشر کنند.

تهیه کنندگان این مجموعه از مولوی شناسان و محققین سراسر دنیا خواسته اند که هرگونه پژوهش راجع به آثار مولوی را در آینده در اختیار این رسانه قرار دهند. آنها بخصوص علاقه خود را به مقالاتی در مورد سبک (تکنیک) داستان گویی (داستان پردازی) مولوی، تصاویر شعری او، روان شناسی در آثار او، جنبه های مذهبی و روحانی و حتی اروتیکی اشعار او را برای این مجله ارسال کنند.

دبیران این مجموعه خود سالهاست که در اندیشه های مولانا غرق شده اند. دکتر لئونارد لِویزُن که در آمریکا متولد شده در سن شانزده سالگی شیفته شعر فارسی شد. او در دهه پنجاه شمسی زمانی که خود شعر گفتن آغاز کرده بود در محل تولدش نیویورک به ترجمه ای از اشعار مولوی دست یافت و پس از مطالعه آن تصمیم گرفت آن اشعار را به زبان اصلی یعنی فارسی بخواند.

 

پس به همراه همسر آمریکایی خود به ایران سفر کرد و در دانشگاه شیراز به تحصیل زبان و ادبیات فارسی پرداخت. با انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ خانواده لویزن مجبور به ترک ایران شد اما عطش آموختن و آموزش زبان، ادبیات و فرهنگ ایرانی هرگز در این خانواده نخشکید.

تهیه کنندگان این مجموعه از مولوی شناسان و محققین سراسر دنیا خواسته اند که هرگونه پژوهش راجع به آثار مولوی را در آینده در اختیار این رسانه قرار دهند.

لئونارد لویزن علاوه بر کتاب جامع میراث تصوف و چندین کتاب دیگر، ترجمه اشعار حافظ به انگلیسی و کار آکادمیک و دانشگاهی مداوم اکنون از مبتکران و سردبیر سالنامه “مروری بر مولانای رومی” است.

گوکالپ کامل استاد دانشگاه مطالعات شرق نزدیک در قبرس (ترکیه) امکانات مادی برای انتشار این سالنامه را فراهم کرده است. او سالها به کار آکادمیک در مورد تصوف پرداخته است و مدیر انسیتوی رومی در دانشگاه قبرس است.

لئونارد لِویزُن در سخنانی که به مناسبت انتشار شماره اول این سالنامه در محل کتابخانه بریتانیا ایراد کرد اهمیت انتشار چنین مجله ای را خاطر نشان کرد و گفت به ندرت می توان شاعر و فیلسوفی عرفانی همطراز مولانا در سطح جهان یافت.

لِویزُن به اهمیت اشعار و افکار مولانا در کشورهای غیر فارسی زبان اشاره کرد و گفت در زمان پادشاهان عثمانی در ترکیه مدارس “مولویه” وجود داشت و کسانی که رشته هایی مانند حقوق می خواندند بایستی دو سال هم اشعار و اندیشه های مولوی را در اینگونه مدارس فرا می گرفتند و آنهم به زبان اصلی یعنی فارسی که در آن دوره در ترکیه عثمانی رایج بود.

آقای لِویزُن از طرف دیگر به شناخته شدن روز افزون مولانا در غرب اشاره کرد و گفت : زمانی که سی سال پیش من در نیویورک به دنبال اشعار مولانا می گشتم، به سختی می شد اثری از این شاعر ایرانی در کتابخانه های آن شهر پیدا کرد ولی امروز در هر کتاب فروشی معتبر لندن دهها ترجمه از این شاعر وجود دارد. او اضافه کرد که ترجمه اشعار مولوی به دلیل ترجمه پذیری و تفسیر پذیری آسانتر آن نسبت به اشعار حافظ سریع تر به فرهنگ های غیر ایرانی راه یافته و بخصوص در دل اروپائیان نشسته است.

ناشران سالنامه “مروری بر مولانای رومی” با ذکر این دلایل و بخصوص به دلیل افزایش خوانندگان آثار مولانا در آمریکای امروز، امیدوارند که این سالنامه در آن کشور نه تنها برای متخصصان بلکه برای خوانندگان غیر پژوهشگر هم قابل استفاده باشد.