پیام حضرت آقای حاج دکتر نور علی تابنده مجذوبعلیشاه به مناسبت روز درویش

121

هو الذی ایدک بنصره و بالمومنین

چون نیک نظر کرد پر خویش در آن دید                                                گفتا ز که نالیم که از ماست که برماست

لطماتی برادران صوفی و عارف از سایر برادران شیعه کشیدند که در ادوار تاریخی کم نظیر است از امام حسین ( ع )  هم شرم نکردند و نامهای متبرک و آیات قرآن و احادیث را در حسینیه های قم و بروجرد و اصفهان تخریب و پایمال کردند و بسیاری کارمندان امین و زحمتکش را اخراج نمودند . ضرب و شتمها صرفاً به اتهام دلبستگی به سلسله فقری انجام شد .به مزار متبرک سلطانی که مورد علاقه مومنین است، اهانت و تجاوز به مالکیت های آن شد . ما را بایکوت خبری کردند ولی با توجه به اینکه در راه تحقق یک حکومت عادلانه و مبتنی بر اسلام علوی کوشیدیم، جایز نمیدیدیم که بر دفاع خود لباس خشونت بپوشانیم. تجاهل العارف نموده و به تصور اینکه مقامات مسئول خبر ندارند، خواستیم تظلمات خود را مستقیماً و با آرامش به نمایندگان مجلس برسانیم و به صورت خودجوش روزی به این امر اختصاص داده شد که متأسفانه صدای مارا در گلو خفه کردند.

چون امیدواریم از این همه زیر و بم های جامعه، عبرتی جمعی و فردی حاصل شده باشد، که نگذارند” آه دل مظلوم ” برنده را تیز تر کند، لذا ضمن یادآوری مجدد ستمهائی که بر ما رفت، توصیه می کنیم  و انتظار و امید اینکه، به رفع آنها و جبران زیانهای مادی و معنوی خطاها اقدام شود،که نشده است. دست های دشمن در کار است که آرامش را به هم بزند و ایجاد تفرقه کنند.

وسیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون

حاج دکتر نور علی تابنده  “مجذوبعلیشاه”

دوم اسفند ماه 1388خورشیدی- ششم ربیع الاول1431