محمد راجى درویش گنابادی؛ متولد ١۳۴۰ در شهرستان اليگودرز استان لرستان بود.
مرحوم راجی از ١٨سالگى به‌طور داوطلبانه به جبهه اعزام شده و از ۱۹سالگی تا پایان جنگ را به‌خاطر شجاعتش به‌عنوان فرمانده تيپ ۵۷ ابوالفضل در جنگ حضور داشت.
او بعد از جنگ هشت‌ساله به‌عنوان فرمانده مرزدار سپاه در منطقه كردستان خدمت کرد. راجی سال ۱۳۸۱ و در ۴۱سالگی درخواست بازنشستگی نموده و با درجه سرهنگ‌‌تمام بازنشست شد و به كشاورزی و باغداری در زادگاهش مشغول شد.
محمد راجی که از فروردین ١٣٩٢ به درویشی گرایش پیدا کرده بود در بهمن‌ماه ۱۳۹۶ به دلیل نگرانی از استقرار ایست بازرسی و حضور مأموران امنیتی در مقابل منزل دکتر تابنده، همراه با سایر دراویش در تجمع خیابان گلستان هفتم شرکت کرد.
او سحرگاه یکم اسفند در حمله‌‌ی نیروهای امنیتی به گلستان هفتم به همراه فرزندانش «محمدعلی» و«طیبه» مورد ضرب و شتم قرار گرفته و بازداشت شد. او ظهر روز یکم اسفند بر اثر شدت شکنجه در بازداشتگاه جان باخت.
خبر فوت او را ۱۵ روز بعد، مأمورین طی تماسی تلفنی به خانواده اعلام کردند. در حالی که محمد راجی و فرزندانش در تهران ساکن هستند؛ بدون اجازه‌‌ی خانواده، پیکر وی را به الیگودرز منتقل کردند. او هنگام فوت در بازداشتگاه ۵۶ سال داشت.
مراسم تدفین او در الیگودرز، شبانه و در حضور پرتعداد مأموران امنیتی برگزار شد. مأموران اجازه‌‌ی شرکت در آن مراسم را به هیچ‌یک از همشهریان یا بستگانش ندادند.
علی‌رغم شکایت خانواده‌‌ی این درویش و گذشت حدود یک سال، نه‌تنها قاتل وی معرفی نشده، که در این یک سال دخترش طیبه راجی بارها توسط مأمورین امنیتی مورد احضار و تهدید تلفنی قرار گرفته است.
