وضعیت وخیم دو درویش زندانی، حسن شاهرضا و وحید خموشی: عفونت ناشی از خارج نشدن ساچمه‌های سربی

یک منبع مطلع به کمپین گفت دو تن از دراویش گنابادی زندانی در فشافویه به نام‌های حسن شاهرضا و وحید خموشی به دلیل خارج نشدن گلوله‌های ساچمه‌ای که در زمان بازداشت شلیک و وارد بدن آنها شده، به عفونت در بخش‌های مختلفی از بدن دچار شده‌اند و مقامات امنیتی-قضایی علیرغم توصیه‌ی پزشکان از اعزام آنان به بیمارستان خودداری می‌کنند.
یک منبع نزدیک به دراویش گنابادی روز ۲۸ دی ماه به کمپین گفت حسن شاهرضا در اثر گلوله‌های ساچمه‌ای در قسمت ریه دچار عفونت شده و به رسیدگی پزشکی فوری نیاز دارد: «ایشان در سی‌ام بهمن از ناحیه‌ی ریه و شکم و و سینه و پا هدف گلوله‌ی ساچمه‌ای قرار گرفتند و الان حدود ۲۰۰ ساچمه در بدن ایشان هست، به همین دلیل ریه‌هایش عفونی شده، ایشان را به بیمارستان بردند و گفتند نیاز به عمل جراحی دارد اما عمل نکردند و همان روز ایشان را به زندان برگردانده‌اند.»
حسن شاهرضا، کشاورز و راننده تریلی ۵۵ساله از دراویش گنابادی است که سی‌ام بهمن ۱۳۹۶ با خشونت و ضرب و شتم بازداشت شدند. 
منبع مطلع به کمپین گفت سجاد شاهرضا در تماس تلفنی از زندان تهران بزرگ (فشافویه) گفت بعضی شب‌ها از شدت درد نمی‌تواند بخوابد: «تلفنی گفت درد امانم را بریده و بعضی شب‌ها نمی‌توانم از شدت درد بخوابم. ریه‌هایش به دلیل وجود ساچمه‌ها عفونی شده و وضعیتش روزبه‌روز بدتر می‌شود. یکی از مأموران در جواب ایشان برای نیاز به عمل جراحی و بیمارستان گفته شما را زدیم که بمیرید نه این که ببریم درمان کنیم.»
به گفته‌ی این منبع، آقای شاهرضا ناچار شده بخشی از ساچمه‌های سطحی را خود به‌سختی از بدنش خارج کند و پزشکان زندان تهران بزرگ گفته‌اند خارج کردن تعدادی از ساچمه‌ها به دلیل عمق و احاطه شدن توسط بافت‌ گوشت و چربی، تنها با عمل جراحی در بیمارستان امکان‌پذیر است: «دور بعضی از ساچمه‌ها را گوشت گرفته و تعدادی هم به ریه‌هایش اصابت کرده که خطرناک است. دکترهای زندان گفتند نمی‌توانند این ساچمه‌ها را خارج کنند و به بیمارستان زندان هم نمی‌برند. بعضی از ساچمه‌ها که زیر پوست بوده خودش ناچاراً با درب کنسرو و تیزی‌های مشابه و درد زیاد، پوست را شکافته که بتواند ساچمه را درآورد.»
شلیک گلوله‌های ساچمه‌ای از سوی پلیس ایران برای سرکوب تجمعات استفاده می‌شود. این اسلحه در هر بار شلیک صدها ساچمه‌ی سربی را پخش می‌کند. این گلوله‌ها معمولاً با وارد شدن در سطح پوست و با نوعی مسمومیت، قربانی را برای لحظاتی از پا می‌اندازد اما شلیک این گلوله از فاصله‌ی نزدیک باعث اصابت عمیق‌تر تعداد زیادی از گلوله‌ها به بدن قربانی می‌شود و خارج نشدن به‌موقع آن می‌تواند موجب عفونت شود.
منبع مطلع به کمپین گفت پدر و مادر حسن شاهرضا از زندانی شدن او مطلع نیستند و دیگر اعضای خانواده‌اش نیز به دلیل دوری راه قادر به ملاقات نیستند و این زندانی در طول یازده ماه بازداشت با خانواده‌اش ملاقات نکرده است: «دو تا فرزند دارند. پدر و مادر پیری دارند که هنوز اطلاع ندارند که حسن در زندان است. به دلیل نگران نشدن و مریضی پدر و مادرش به آنها نگفته‌اند. در این یازده ماه به دلیل دوری راه ملاقات نداشته‌اند و فقط با تماس تلفنی با خواهرشان در ارتباط هستند.»
حسن شاهرضا سی‌ام بهمن ۱۳۹۶ به همراه ده‌ها درویش در تهران بازداشت و پس از دوران بازجویی به زندان تهران بزرگ منتقل شد. شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی اوایل تیرماه ۹۷ این زندانی را به ۷ سال حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق و ۲ سال محرومیت از فعالیت و عضویت در احزاب، گروه‌ها و رسانه‌ها و مطبوعات و ۲ سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم کرد. این حکم در مرحله‌ی تجدیدنظر عیناً تأیید شد.
به گفته‌ی منبع نزدیک به دراویش گنابادی، وحید خموشی یکی دیگر از دراویشی است که زمان بازداشت علاوه بر اصابت گلوله‌ی ساچمه‌ای، مچ پایش شکسته و علیرغم نیاز به رسیدگی پزشکی تاکنون به بیمارستان اعزام نشده است.
این منبع به کمپین گفت یکی از گلوله‌های ساچمه‌ای به بیضه‌ی وحید خموشی اصابت کرده و موجب عفونت شده است: «یکی از ساچمه‌ها به بیضه‌هایش خورده و این باعث تورم و عفونت شده و چون به بیمارستان منتقل نکردند خودش مجبور شده قسمت عفونت بیضه را شکافته تا چرک و عفونت خارج شود اما ساچمه هنوز خارج نشده و ممکن است دوباره موجب عفونت شود. در قسمت‌های دیگر بدنش هم ساچمه وجود دارد که به اندازه‌ی بیضه خطرناک نیستند، اما این‌یکی خطرناک و غیرقابل تحمل است.»
وحید خموشی مهندس نقشه‌بردار ۳۸ساله و ساکن قوچان نیز از دراویش گنابادی است که سی‌ام بهمن ۱۳۹۶ بازداشت شد و در دادگاه به ۱۲ سال حبس تعزیری و ۲ سال تبعید به راین محکوم شده است. در جریان تحصن دراویش گنابادی در اواخر بهمن ۹۶ حدود چهارصد تن بازداشت شدند که اغلب با احکام سنگین قضایی در زندان تهران بزرگ (فشافویه) نگهداری می‌شوند.
منبع: کمپین حقوق بشر ایران