بسم الله الرحمن الرحیم

به این منزلی که گاهی می‌آیید و می‌بینید خوش آمدید. «همه‌جا منزل عشق است چه مسجد چه کنشت». همه‌جا برای عبادت الهی و برای دیدار ولایتی‌ها، هم‌ولایتی‌ها، ولایت مجذوبینی‌ها، ولایت تقسیمات کشوری، همه‌جا منزل عشق است چه مسجد چه کنشت. به‌هرجهت ما خداوند قسمت کرده به‌عکس یعنی روزهای دیگر، در چنین روزهایی و در بیدخت در تابستان اگر باشد توی همان ایوان همه‌ی شما می‌آمدید،‌ زمستان اگر باشد توی اتاق بنشینیم. حالا همان زمین اینجاست. زمین‌ها همیشه یکی است. آن زمین هم اینجاست. حالا اگر بودم همه‌جا منزل عشق است چه اینجا چه سایر، چه… تفاوت‌ها که گاه ایجاد می‌شود در دل ماست. آن کسی که نمیرد همیشه در دل ماست. با این جهت که در اینجا هستیم همراه و زائر بزرگانی همچون حضرت صالحعلیشاه و در حضور حضرت رضاعلیشاه همینطور، و بزرگان قبلی را زیارت می‌کنیم … اما واقعش را که فکر کنیم همه‌ی آن بزرگان در دل ما جا دارند. این دل‌های ماست که منِ بنده‌ی خدا را خداوند در اینجا نگه‌داشته. گفته هر که می‌خواهد مرا ببیند باید از آنجا پاشود بیاید اینجا مرا ببیند. 
رابطه‌ی من هم اینجور کرده که تو را من نگه داشتم اینجا، هر وقت اراده کردم تو برمی‌گردی به بیدخت. این است که همه‌ی ما بنده یک بزرگ هستیم. بعضی از بزرگان ما رحلت کرده‌اند که ما به یاد آنها هستیم، بعضی‌ها هم هستند. همه هم یکی هستند. مردان خدا، بندگان این بزرگان، همه یکی هستند. چه در ایران، چه در خارج، چه در تهران، چه در اصفهان. تفاوت این است که در بعضی شهرستان‌ها خداوند موجباتی فراهم می‌کند دیدار طولانی‌تر و قوی‌تر باشد. مثل مثلاً کاشان. در کاشان همینجوری دیدار می‌کردند منتها در آخرش نتیجه‌اش این بود که حضرت نورعلیشاه در همان کاشان ماند. هستند، عزیزانی که ما ذکر خیرشان را می‌کنیم از بین نمی‌رود. هستند. همه‌جا هستند … برای اینکه ما یادمان بماند به‌هرجهت همه‌ی ما بیدختی هستیم. از فقرای شهرستان‌ها یا فقرای شهرضا اینها هستند، همه‌جا یکی‌ست. منتها برای اینکه مشخص باشد، بشناسیم، به اسم بشناسیم آنها را یک اسمی گذاشته‌اند گفته‌اند مثلاً شهرضایی. ‌این هم یک اسم گذاشتند … همیشه یکی بوده‌اند، توسعه خواهد شد، یا هرکس بیشتر دوست داشته باشد و برایش یک شأنی قائل باشد بیدختی حساب می‌شود. بیدختی‌ها هم یک محبتی، …  ما محبت داریم، نگاه کنید چه کرده‌اند … آقای سلطانعلیشاه تمام عمر را در دیدار قسمت اول … و بعد دیدار به‌طور عموم گذراندند. کتاب‌هایی و یادگارهایی از این حیث گذاشتند. 

حضرت‌ نورعلیشاه اخیراً یادنامه‌ای برای یاد ایشان نوشته شده، بخوانید، عیناً مثل اینکه الان ایشان حیات دارند. همینجور آن یادنامه‌ای که از آقای صالحعلیشاه نوشته شده. اینها همه یادشان یکی است. برای ما یکی است. هر کدام از ما یک مدتی، یک دقیقه‌ای به خودمان فرو برویم حس می‌کنیم که الان در بیدختیم، الان در مزار زیارت می‌کنیم، هیچ دشمنانی از این حیث موفق نبوده‌اند. … تقویت و موجب همبستگی است.

دل‌ها همه تنگ است. خیلی تنگ … وقتی این هیجان بیشتر می‌شود به یاد بیاوریم که همین جلسه را باید در بیدخت داشته باشیم. البته خدا برای اینکه به ما بفهماند اینجا کرده و گفته که همه‌جا یکی است. همه‌جا خانه‌ی عشق است چه مسجد چه کنشت. … این غیبتی که از بعضی از … هندوانه و خربزه‌ی جعفرآباد می‌خورد … آن خربزه با خربزه‌ی اصفهان با خربزه‌ی تهران یکی است ولی… 

ما ز بیدختیم و بیدخت می‌رویم. انشاءالله همه‌ی بیدختی‌ها بیایند اینجا، یا همه‌ی ما برویم بیدخت. هر دوشان یکی است. خوشحال باشید. شکرگزار باشید …  گاهی اوقات بی‌اختیار یک حالتی به انسان دست می‌دهد خودش هم نمی‌داند چیست.

به‌هرجهت امیدواریم که در بیدخت که من به پیشواز شما آمده‌ام که… انشاءالله همه‌تان از این سفر راضی باشید و دعا کنید انشاءالله در خود گناباد و بیدخت این نعمت را داشته باشیم.