منبع: رسالهٔ قشیریه – شیخ ابوالقاسم قشیری
عقبة بن عامر گوید گفتم یا رسول‌الله نجات اندر چیست؟ گفت زبان نگه دار و با مردمان نیکوکار باش و بر گناه خویش گریه کن.
استاد امام گوید: خاموشی سلامت است و اصل آنست و بر آن ندامت باشد چون وی را از آن بازدارند. واجب است که فرمان شرع در آن نگاه دارد، و خاموشی در وقت خویش، صفت مردانست چنانک سخن اندر موضع خویش از شریف‌ترین خصلت‌هاست.
سهل بن عبدالله گوید: خاموشی درست نیاید کسی را تا خلوت نگیرد و توبه درست نیاید تا خاموشی پیشه نگیرد.
معاذ بن جبل گوید: با مردمان اندک گویید و با خدای سخن بسیار گویید مگر دل شما خدای را بیند.
ذوالنون مصری را پرسیدند که کیست خویشتن‌دارتر؟
گفت آنکه زبان نگه‌دارتر است.
گفته‌اند که زبان جاهل کلید هلاک وی بود.
و گفته‌اند محب چون خاموش بود هلاک شود. و عارف چون خاموش بود پادشاه گردد.