بسم الله الرّحمن الرّحیم

امروز از لحاظ همه‌ی فقرا، از دست دادن یکی از انوار فقر و درویشی متأثر هستیم. گذشته از همه‌ی فقرا که من هم خداوند انشاءالله  جزء فقرا حساب کند و موهبت فقر واقعی مرحمت کند؛‌‌ همان فقری که فرمود: «یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله». از این جهت هم به مناسبت اصل آفرینش که وجود من از وجود آقای رضاعلیشاه سرچشمه می‌گیرد و یکی از ارکان وجودی خودم عزاداری می‌کنم، از همه‌تان متشکرم. به‌هرجهت وجود ایشان در یک دورانی که دوران کوتاهی مجال نشد که زیاد ایشان بمانند ولی آثارشان برای بعدی‌ها، برای ما‌ها فراوان است و زیاد است، انشاءالله خداوند این آثار را در دل‌های ما مستحکم کند. یعنی هر یک از کتاب‌های ایشان را که می‌خوانیم به یک درجه‌ای از دنیای واقعی قدم بگذاریم و چیزهای جدیدی را خداوند نشان بدهد. به‌هرجهت خیلی متشکرم از همه و به همه هم تسلیت می‌گویم.