این سلول‌های پرتوان می‌توانند به انواع سلول‌های بدن تبدیل شوند و از این‌رو توجه زیادی را در زمینه طب بازساختی و ترمیمی به خود جلب کرده‌اند. تصور می‌شود که این سلول‌ها دارای پتانسیل بالایی برای جایگزینی بافت‌های آسیب‌دیده هستند. پژوهشگران در انستیتو کارولینسکا روشی برای جداسازی سلول‌های پرتوان در لانه‌گزینی جنینی ارائه کرده‌اند که به پروتئین‌های خاصی روی سطح سلول‌های بنیادی بالغ و نابالغ متصل می‌شوند.
پژوهشگران در انستیتو کارولینسکا روشی برای جداسازی سلول‌های پرتوان در لانه‌گزینی جنینی ارائه کرده‌اند که به پروتئین‌های خاصی روی سطح سلول‌های بنیادی بالغ و نابالغ متصل می‌شوند.
در طول نخستین هفته پس از لقاح، جنین رشد می‌کند و از یک سلول به بلاستوسیست تبدیل می‌شود که کره‌ای توخالی تشکیل‌شده از کمتر از صد سلول است. این بلاستوسیست به دنبال فرایند لانه‌گزینی به دیواره رحم می‌چسبند و در یک بازه زمانی کوتاه و چندروزه، جنین حاوی سلول‌های بنیادی پرتوان است. این سلول‌های پرتوان می‌توانند به انواع سلول‌های بدن تبدیل شوند و از این‌رو توجه زیادی را در زمینه طب بازساختی و ترمیمی به خود جلب کرده‌اند.
در چند سال گذشته، پژوهشگران کشف کردند که دو مرحله از پرتوانی برای سلول‌های بنیادی جنینی انسان وجود دارد؛ سلول‌های جنینی پیش از لانه‌گزینی و سلول‌های جنینی بعد از لانه‌گزینی.
اگرچه سلول‌های بنیادی کلاسیکی که در طب بازساختی استفاده می‌شوند از جنین پیش از لانه‌گزینی جداسازی می‌شوند اما آن ویژگی‌هایی از مراحل بالغ تر را نیز دارا هستند و بیشتر شبیه سلول‌های جداسازی شده از جنین‌های بعد از لانه‌گزینی هستند.
به تازگی محققان نوع جدیدی از سلول‌های پرتوان را شناسایی کرده‌اند که بیشتر شبیه مراحل نابالغ و پیش لانه‌گزینی هستند و می‌توانند در آزمایشگاه کشت داده شوند. این سلول‌های نابالغ بسیار مورد توجه محققان قرار گرفته‌اند و آنها بر این باور هستند که این سلول‌ها می‌توانند سلول‌هایی بسازند که تولید آنها از سلول‌های بنیادی کلاسیک مقدور نیست. علاوه بر این کشت و دستکاری این سلول‌ها در آزمایشگاه نیز راحت‌تر است.
در ادامه «دکتر فردریک لنر» و همکارانش در کارولینسکا روشی را برای جداسازی این دو نوع سلول از یکدیگر ارائه کردند. آنها ترکیبی از آنتی‌بادی‌ها که به پروتئین‌های خاصی روی سطح سلول‌های بنیادی بالغ و نابالغ متصل می‌شوند را مورد غربالگری قرار دادند تا به وسیله آنها این سلول‌ها را دسته‌بندی یا sort کنند.
با این روش، آنها توانستند ترکیبی از آنتی‌بادی‌ها را برای شناسایی و جداسازی این سلول‌های خاص ارائه کنند که می‌تواند برای جداسازی و دسته‌بندی کردن این سلول‌ها به منظور بهره‌برداری در مطالعات مختلف، استفاده شود.
تصور می‌شود که این سلول‌ها دارای پتانسیل بالایی برای جایگزینی بافت‌های آسیب‌دیده هستند اما تاکنون تشخیص آنها و متمایز کردن آنها از سلول‌های بنیادی جنینی کلاسیک مشکل بوده است.
منبع: روزنامه اطلاعات