بسم الله الرحمن الرحیم
خیلی معذرت می‌خواهم که دیر، خیلی دیرتر از جلسه آمدم و حال آن که آماده هم بودم که به جلسه برسم. چون موقع آمدن سرِ راه کسی آمده بود که، یعنی جمعی که هم دیدار را می‌خواستند و هم درمانی درواقع برای یک بیماری، که من ناچار شدم جبران این مسأله را یک قدری طول بدهم بنشینم و صحبت کنم و اینها. امیدوار هستم من را هم ببخشید … نمی‌گویم برای اینکه یک مقداری از وقت را به تأخیر انداختم و هدر دادم، یک مقداری را هم بخواهم با صحبت کردن جلویش را بگیرم؛ مثل این است که خون را با خون بشوییم. به هر جهت معذرت می‌خواهم. ولی بعد از همه‌ی اینها دیدم که، یعنی یک چند بار متوجهِ این مطلب شدم، یعنی حواسم رفت روی آن مطلب واِلّا متوجه هم بودم که حضورِ در حسینیه و این محل که به‌عنوان حسینیه، انسان می‌آید این فایده را دارد و این توصیه شده برای اینکه به هر بهانه‌ای که باشد باید نام حسین در زندگی ما برده شود. خون حسین به قول تشبیهی که در چیز کردند، خون حسین است که در رگ‌های ما همه هست. به این جهت است که به هر جهت برای چیز آمدم و خب خواستم این را نمونه عرض کنم که هر کدام از ما دیرتر هم شد به هر جهت خودمان را به حسینیه برسانیم؛ “صبح جمعه، شب جمعه، شب دوشنبه” تا خداوند با توجه به برکت نام حسینیه و این محلِ حسینیه از آن برکت و از آن بزرگواری لقمه‌ای هم به ما داده باشد، ان‌شاءالله. به هر جهت از همه فقرا که آمدند متشکرم و به همه‌ی آنهایی که آمدند و نیامدند توصیه می‌کنم که به هر جهت شبانه‌روز جمعه را فراموش نفرمایند. در قرآن راجع به شبانه‌روز جمعه فرموده است: «إِذا نُودِيَ لِلصَّلاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلى ذِكْرِ اللَّه» الی آخر. انسان را در قرآن همیشه توصیه به نام خداوند کرده، اینجا بیشتر به توصیه‌ی مؤکدی. امیدوارم همگی حالتان خوب باشد و همه‌ی ما برای دسته‌جمعی خودمان دعا کنیم به درگاه خداوند، ان‌شاءالله خداوند نصرت و توفیق عبادت به همه‌ی ما مرحمت کند. با اجازه‌ی همه حاضرین مرخص می‌شوم از مجلس و از همه التماس دعا دارم که مرا در مجلس حاضر بدانند برای اینکه دل من در اینجاست.