بسم الله الرحمن الرحیم

امروز چون یک روز است می‌گوییم روز عید! ولی چند تا عید است. این اعیاد را به شما تبریک می‌گویم و ان‌شاءالله آن عید چهارم را که من هم پیشنهاد کردم و قاعدتاً باید بپسندید، جزوِ این اعیاد است و آن دور ریختنِ هر گونه اختلافات و همرنگی با هم است. البته هر جمعی با هم تصمیم بگیرند آن تصمیم برای‌‌ همان جمع خوب است، به جز تصمیماتی که بر حسب امر الهی باشد، مثلاً همین روز جمعه یا شب‌های دوشنبه یا جمعه این‌ها خودش به یک نحوی در واقع تمرینِ عید هستند. بنابراین امیدوار هستم که همهٔ ما توجه داشته باشیم. و از این به‌بعد وضعیت خاصِ در راهِ مهربانی و هماهنگی با هم داشته باشیم. یعنی آن هماهنگی که داریم با مهربانی باشد، همین که با کسی همراه هستیم، همکار هستیم، هم را بپسندیم کم کم، و دوست و مهربان هم باشیم، ان‌شاءالله. یک وقتی چندین سال پیش، یک نفری که آن حس خودخواهی یا حس تملق‌گویی یا هر حسی از این قبیل بود درش قوی پیدا شده بود، پیشنهاد کرد که ما به چه مناسبت عید نوروز بگیریم؟ باید فلان روز را… غلو کرد و‌‌ همان شخص،‌‌ همان اشخاص را می‌بینیم که آن روزی را که به عنوان عید پیشنهاد کرده عزاداری حساب می‌کند. نه! ما واقعاً باید عید، چیزی باشد که خداوند در واقع تعیین کرده است. خداوند می‌گوید که: مؤمنان امرشان بین خودشان است یعنی هر کاری، چیزی باشد «وامرهم شوری بینهم». البته نه اینکه چند شورا با هم بگیرند، نه. «امرهم شوری بینهم» یعنی همه مسلمین با هم مهربان باشند و به این طریق. مؤمن باشند، و بعد مؤمن‌ها با هم هر جا تصمیم گرفتند، قابل رعایت است. به این حساب عرفِ عادت‌هایی هم که در ملت‌ها ایجاد می‌شود، تصریح کرده خداوند که این‌ها هم برای مردم قابل رعایت است. اگر در ایران فرض بفرمایید رسم است که روز عید نوروز عزاداری نکنند عزاداری نکنند! کما اینکه الان عملاً این جور است یا اگر گفتند جهاد و عروسی را مبادا در ایام عزا باشد برای همین است. واِلا ایام عزا و عروسی با هم فرق نمی‌کند، ولی، امرِ جمعه قابل اطاعت است و باید اطاعت کرد. حالا در این جمع، عید نوروز را نمی‌شود حذف کرد و به جای آن فلان عید را گذاشت. عید نوروز به جای خودش است. عیدهای دیگر و عزاهای دیگر همه به جای خود قابل رعایت است. برای اینکه یک جامعهٔ بشری که زندگی می‌کند باید بر حسب امر خداوند باشد. این را یادمان نرود. ان‌شاءالله.