کنسرت گروه موسیقی گذر، یک گروه موسیقی کورد یارسان، به سرپرستی چشمه اخوت مقدم که قرار بود به مناسبت روز جهانی‌ مولانا، در روز چهارشنبه ۷ مهر ۱۳۹۵، در فرهنگسرای ملل تهران برگزار شود، لغو شده است. برگزارکنندگان این کنسرت می‌گویند؛ ممانعت حراست و جلوگیری از حضور خانم‌های نوازنده بر روی سن باعث لغو کنسرت شده است.

در همین رابطه گروه موسیقی گذر یادداشتی به شرح زیر منتشر کرده است:

… در آستانهٔ زادروز مولانا، ماجرای لغو کنسرت‌ها دامن تهران را هم گرفت.

متاسفانه دیروز، هفتم مهرماه، اجرای ما که قرار بود به مناسبت بزرگداشت مولانا در فرهنگسرای ملل برگزار شود، با ممانعت حراست و جلوگیری از حضور خانم‌های نوازنده بر روی سن، لغو شد.

جای بسی تأسف است که هنر و موسیقی در مملکتی که روزگاری سرای هنر و هنرمندان بود، اینگونه مظلوم واقع شده و هنرمند از سوی دولتمردان جایگاه خود را از دست داده است. سرزمینی که بزرگانی چون سعدی و حافظ، عطّار و مولانا و…. را در خود پرورش داده است، امروز اینگونه به جان هنر و هنرمند افتاده و سعی در نابودی آن دارد.

درد آنجاست که موسیقی ما که در حوزهٔ موسیقی مقامی و عرفانی قرار می‌گیرد و تماماً در آن از اشعار مولانا استفاده شده، اشعاری که پر از شوریدگی و عشق و امید است، که از یار و معشوق ابدی می‌گوید، موسیقی ناجور نامیده می‌شود و اجازهٔ اجرا نمی‌یابد ولی ده‌ها اجرای دیگر با اشعار بی‌محتوا و موسیقی سطحی در سراسر سال بدون هیچ‌گونه مشکلی به اجرای خود می‌پردازند.

صحبت دربارهٔ لغو کنسرت‌ها فراوان است ولی لغو کنسرت در روزی که زادروز یکی از بزرگ‌ترین شعرا و عرفای ایران است، خود حکایت دیگری‌ست. چنین روزی در شهر قونیه، محل زندگی و وفات مولانا، جشن گرفته می‌شود، دوستداران مولانا از سراسر جهان به این شهر می‌آیند و در کنار مقبرهٔ او به ذکر و شعرخوانی و نواختن ساز می‌پردازند، ولی او در سرزمین خود، از سوی قدرتمندان و دولتمردان، این‌گونه تنهاست.

آه از این زشتان که مه رو می‌نمایند از نقاب         از درون سو، کاه تاب و از برون سو، ماهتاب

 «مولانا»

سخن کوتاه، اتفاق دیروز درس بزرگی به همراه داشت، با وجود تمام این نا‌ملایمات و ندیده گرفتن‌ها و سنگ‌اندازی‌ها، که نیرو و توان را می‌گیرد، باید مقاومت کرد و مأیوس نشد تا هنر و موسیقی این سرزمین زنده بماند. ما از تبار چشمه‌ایم، از زیر سنگ‌ها به بیرون نقب می‌زنیم و راه خود را باز می‌کنیم.

مرا اگر هزار برنجانند، جز قوی‌تر نشوم و جز عظیم‌تر نشوم … (شمس تبریزی)

از: کردانه
منبع: سایت ملیون