۱. حضرت امام صادق علیه‌السلام:
إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لَا تُقَدَّرُ قُدْرَتُهُ وَ لَا یَقْدِرُ الْعِبَادُ عَلَى صِفَتِهِ وَ لَا یَبْلُغُونَ کُنْهَ عِلْمِهِ وَ لَا مَبْلَغَ عَظَمَتِهِ وَ لَیْسَ شَیْ‌ءٌ غَیْرَهُ هُوَ نُورٌ لَیْسَ فِیهِ ظُلْمَهٌ وَ صِدْقٌ لَیْسَ فِیهِ کَذِبٌ وَ عَدْلٌ لَیْسَ فِیهِ جَوْرٌ وَ حَقٌّ لَیْسَ فِیهِ بَاطِلٌ کَذَلِکَ لَم یَزَلْ وَ لَا یَزَالُ أَبَدَ الْآبِدِینَ وَ کَذَلِکَ کَان (توحید الصدوق، ص۱۲۸ و ۱۲۹؛ بحار الأنوار، ج۳، ص۳۰۶)
خداوند تبارک و تعالى، قدرتش اندازه‌گیرى نمى‌شود و بندگان توانایى توصیف او را ندارند و به کنه علم او نمی‌رسند، و به بزرگی او دست پیدا کنند و غیر از او چیزی نیست. او نوری است که ظلمت در او نیست. و راستی‌ای که دروغ در او نیست. او داد است و بی‌دادی در او نیست. و حق است باطلی در او نیست. این چنین است که بی‌زوال بود و بی‌زوال خواهد بود ابدالابدین.
۲. حضرت امام صادق علیه‌السلام:
قَالَ لِی أَیُّ شَیْ‌ءٍ اللَّهُ أَکْبَرُ فَقُلْتُ لَا وَ اللَّهِ مَا أَدْرِی إِلَّا أَنِّی أَرَاهُ أَکْبَرُ مِنْ کُلِّ شَیْ‌ءٍ فَقَالَ: وَ کَانَ ثَمَ شَیْ‌ءٌ سِوَاهُ فَیَکُونَ أَکْبَرَ مِنْهُ؟! فَقُلْتُ وَ أَیُّ شَیْ‌ءٍ هُوَ اللَّهُ أَکْبَرُ قَالَ أَکْبَرُ مِنْ أَنْ یُوصَفَ (المحاسن، ج۲، ص۳۲۹؛ الکافی، ج۱، ص۱۱۸)
حضرت امام صادق علیه‌السلام مرا فرمود: الله اکبر چیست (به چه معناست)؟ گفتم ندانم مگر آنکه خدا را از همه چیز بزرگ‌تر است. پس فرمود: مگر چیز دیگری غیر از او (اشاره به الله) بود تا از آن بزرگ‌تر باشد؟! سؤال کردم : پس الله اکبر چیست (چه معنایی دارد)؟ حضرت فرمود: بزرگ‌تر از آن است که وصف شود.
۳. حضرت امام صادق علیه‌السلام:
تَقُولُ فِی دُعَاءِ الْعِیدَیْنِ بَیْنَ کُلِّ تَکْبِیرَتَیْنِ- اللَّهُ رَبِّی أَبَداً وَ الْإِسْلَامُ دِینِی أَبَداً وَ مُحَمَّدٌ نَبِیِّی أَبَداً وَ الْقُرْآنُ کِتَابِی أَبَداً وَ الْکَعْبَهُ قِبْلَتِی أَبَداً وَ عَلِیٌّ وَلِیِّی أَبَداً وَ الْأَوْصِیَاءُ أَئِمَّتِی أَبَداً وَ تُسَمِّیهِمْ إِلَى آخِرِهِمْ وَ لَا أَحَدَ إِلَّا اللَّهُ. (تهذیب الأحکام، ج۳، ص۲۸۶)
میان هر دو تکبیر در نماز عیدین می‌گویی: الله پروردگار من است تا ابد و اسلام دین من است تا ابد و محمّد نبی من است تا ابد و قرآن کتاب من است تا ابد و کعبه قبلهٔ من است تا ابد و علی ولیّ من است تا ابد، و اوصیاء ایشان امامان من هستند تا ابد و نام ببر ایشان را تا آخرین آنها و هیچ کس جز خدا نیست.
۴. حضرت أمیرالمؤمنین علیه‌السلام:
لَا شَیْ‌ءَ إِلَّا اللَّهُ فَارْفَعْ هَمَّکَا یَکْفِکَ رَبُّ النَّاسِ مَا أَهَمَّکَا
چیزی جز خداوند در این عالم نیست. همت خود را بلند دار/ بدان پرورانندهٔ مردم، برای تو کافی است در هر امر مهمّی
( بحارالأنوار، ج۱۹، ۶۹ ؛ دیوان أمیرالمؤمنین علیه‌السلام، ص۳۰۵، حلیه الأبرار ، ج۱، ص۱۵۰)
۵. حضرت أمیرالمؤمنین علیه‌السلام در روز بدر:
یَا هُوَ یَا مَنْ لَا هُوَ إِلَّا هُوَ اغْفِرْ لِی وَ انْصُرْنِی عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ (التوحید، ۸۹)
ای او[اشاره به هویت مطلق] اى کسى که اوئى [هویتی] نیست مگراو [هویت او] مرا ببخشای و پیروزی‌ام بخش بر قوم کافران.
۶. در دعاء آن حضرت علیه‌السلام:
یَا هُوَ یَا مَنْ هُوَ هُوَ یَا مَنْ لَیْسَ هُوَ إِلَّا هُوَ یَا هُوَ یَا مَنْ لَا هُوَ إِلَّا هُو (مکارم الأخلاق، ۳۴۶، من دعاء أمیرالمؤمنین (ع) فی الحاجه)
ای او[اشاره به هویت مطلق] ای آنکه او [او اشاره به هویت مطلق] . ای آنکه نیست اویی [هویتی نیست] جز او. ای او[اشاره به هویت مطلق] اى کسى که اوئى [هویتی] نیست مگراو.
۷. و در دعاء حضرت ابراهیم علیه‌السلام:
یَا اللَّهُ یَا هُوَ یَا هُوَ یَا مَنْ لَیْسَ کَهُوَ یَا مَنْ لَا هُوَ إِلَّا هُوَ أَغِثْنِی (مهج الدعوات و منهج العبادات، ص۳۰۷)
ای خدا، ای او [اشاره به هویت مطلق] ای آنکه نیست مانند او[هویتی ماننده او نیست]، اى کسى که اوئى نیست [هویتی نیست] مگر او [هویت او] یاریم بخش
۸. حضرت امام رضا علیه‌السلام:
فَافْهَمْ أَمَّا الْوَاحِدُ فَلَمْ یَزَلْ وَاحِداً کَائِناً لَا شَیْ‌ءَ مَعَهُ بِلَا حُدُودٍ وَ لَا أَعْرَاضٍ وَ لَا یَزَالُ کَذَلِک (التوحید، ۴۳۰)
پس بدان خداى یکتا پیوسته یکتا بود، بىآنکه چیزى با او باشد و بدون حد و حدودى یا عرض و کیفیت و کمیتى پیوسته چنین بود.
۹. حضرت أمیرالمؤمنین صلوات الله علیه:
وَ لَا یُوصَفُ بِشَیْ‌ءٍ مِنَ الْأَجْزَاءِ وَ لَا بِالْجَوَارِحِ وَ الْأَعْضَاءِ وَ لَا بِعَرَضٍ مِنَ الْأَعْرَاضِ وَ لَا بِالْغَیْرِیَّهِ وَ الْأَبْعَاضِ (بحار الأنوار، ج۷۴، ص۳۱۱)
به داشتن اجزاء توصیف نمى‌شود به هیچ‌یک از اجزاء و جوارح و اعضاء، و نه به عرضى از اعراض و نه به تغایر و ابعاض به هیچ کدام توصیف نگردد
۱۰. حضرت رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم
أَصْدَقُ کَلِمَهٍ قَالَتْهَا الْعَرَبُ کَلِمَهُ لَبِیدٍ
أَلَا کُلُّ شَیْ‌ءٍ مَا خَلَا اللَّهَ بَاطِلٌ وَ کُلُّ نَعِیمٍ لَا مَحَالَهَ زَائِلٌ
(بحار الأنوار، ج۶۷، ص۲۹۵)
صادق‌ترین شعری که عرب سروده است، شعر وسخن لَبید است.
هر چیزی غیر الله باطل و بی‌اثر است و هر نعمتی به ناچار از بین رفتنی و فانی است