بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

این علم روانشناسی و روانکاوی جدید خیلی خدمت کرده، اگر شما حرف خدا را گوش نمی‌دهید به حرف این روانشناسان گوش بدهید. روانشناسان می‌گویند تمام محیط و آثاری که در جامعه است در همه‌ مؤثر است حتی در کودکان شیرخوار یا دو ساله سه ساله که ما فکر می‌کنیم هیچ چیز نمی‌فهمند. این‌ها در ذهنش فرو می‌رود و خیلی وقت‌ها ما احساس می‌کنیم که یک جایی را مثل اینکه دیدیم [در حالی که] اول بار می‌بینیم، که یکی از تعبیراتی برای این می‌کنند (ممکن است جهات دیگری هم داشته باشد) ولی این‌که یک مورد می‌گویند در شیرخوارگی و در کودکی‌اش چنین جایی را دیده، این در خاطرش است.

این سر و صداهایی می‌شود برای بچه‌هایی که من برای‌شان قرآن می‌خوانم در ذهنشان اثر می‌کند. اگر پس فردا این‌ها بزرگ شدند پدر و مادرشان دیدند که مهاجم هستند خیلی شلوغ هستند بدانند که از وجود آن کودک نیست، از همین سر و صداهایی هست که در این موقع کرده‌اید. یک مواقعی خیلی خودتان را نگه دارید که چیزی نگویید و آن وقتی است که من به گوش بچه‌ها قرآن می‌خوانم. اگر توجه کرده باشید بیشترِ این دستوراتی که حالا روانشناسان زر ورق پیچیده‌اند و گفته‌اند که شما خیلی خوش‌تان بیاید و ما هم بگوییم فلان فیلسوف گفته است. می‌گویند وقتی که کسی را می‌شناسید یعنی در واقع خدا را می‌شناسید، مشغول عبادت هست شما هم همان وقت توجه کنید. برای اینکه آن سوار یک مرکبی هست (حالا مرکبش ضعیف یا قوی) دارد به آسمان‌ها می‌رود همان موقع اگر بروید درب آسمان باز است و می‌توانید. یکی از خصوصیات مجلس نیاز همین هست که وقتی یک نفر به آسمان‌ها می‌رود و درب برایش باز شده ما هم سعی کنیم [استفاده کنیم]. حالا این درب کوچک و بزرگ برای این کودک باز شده است. یعنی آیات قرآنی برایش خواندیم گویی که این آیات قرآن را نمی‌خواند مثل ضبط صوت در ذهنش هست و این آیات می‌ماند. همه‌ی حالاتی که پدر و مادرش داشته باشد به او منتقل می‌شود. این بحث را بارها گفته‌ایم و باز هم می‌گوییم و خیلی مفصل است نه این‌که هر مرتبه گفتیم تکرار عین همان است، نه! هر مرتبه بحثی است که بسیاری از علما تمام همّ‌ّشان و تمام عمرشان را توجه به همین مطلب کردند؛ تربیت کودکان و محیط آرام و صحیحی برای آن‌ها. ان‌‌شاء الله خداوند توفیق‌تان بدهد.