«نوروز» آغازى است مهم؛ آغاز مجدد زندگى، رويش دوباره گلها، فصل سرسبزى و بارورى. «نوروز» آيتى است از آيات خداوند و شايان تفكر و تدبر. پس لازم است چنين آغاز مهمى را نويد داد و آن را جشن گرفت. «نوروزخوان‌ها» چنين رسالتى را برعهده مى‌گيرند. آنان نويددهندگان تولد دوباره طبيعت و طلايه‌داران بهارند. نوروزخوان‌ها در روزهاى آخر اسفندماه با همراه يا همراهان خود وارد حياط منزل مردم مى‌شدند و با آوازى خوش در مدح ائمه اطهار و توصيف طبيعت و تبري; فرا رسيدن سال نو و آرزوى تندرستى براى مردم، از صاحبخانه انعام مى‌گرفتند.