بیش از شش ماه است که از آغاز آخرین موج بازداشت های گسترده و فشار بر دراویش گنابادی

در سوم اسفند 87 حادثه ایی رقم خورد که میوه آن اتحاد و خودباوری دراویش بود البته این روز خود مولود فشار ها و ظلم های فراوانی بود که سالها از جانب معاندین بر دراویش تحمیل می شد. این اتحاد و همدلی دشمنان را متعجب و پریشان کرد و آنها را بر آن داشت که تاکتیک تخریت حسینه ها و رو به رو شدن با جمعیت دراویش را عوض کرده و رو به تعرض و فشارهای فردی بیاورند و از طرفی با بسته کردن راههای خبر رسانی و دستگیری وکلا برای جلو گیری از پیگری حقوقی سعی کردند که این همبستگی را مورد هدف قرار دهند. دراویش نعمت الهی این اتحاد و برادری خود را نعمت الهی دانسته امید دارند که با عنایت الهی فشار های اخیر نیز نتیجه و میوه ایی شیرین تر برای ایمانشان داشته باشد.

در این شماره مجله که مصادف شده است با سالگرد این روز خجسته، سعی شده که بیشتر به ابعاد و جنبه های مخلتف این روز پرداخته شود تا یاد و خاطره آن روز بزرگ زنده شود.

گویا علاوه بر بازداشت‌های گسترده و فشار بر مدیران سایت و وکلای دروایش، پروژه تخریب فرهنگی نیز بر روی میز قرار گرفته به طوری که با پخش کلیپ‌ها و سی دی‌های بی‌اساس سعی در زشت نمایی چهره فقر و درویشی کرده که البته تنها زحمت خود را افزون کرده چرا که مکتب درویشی و تصوف در طول تاریخ نه هرگز در پی تبلیغ بوده نه تخریب‌ها و تکفیر‌های مخالفان از اعتلا و پیشرفت آن کاسته است، چرا که دراویش هدایت کننده و گمراه کننده واقعی را تنها خداوند متعال می‌دانند و به راستی پرداختن به پاسخ و جوابیه، آنجا که هدف بحث عملی نباشد تنها قیل و قال است و نه موثر در حال.

اما برای افزایش آگاهی دراویش و علاقمندان در این شماره مجله بیشتر به نظرات و عقاید مستند بعضی از علمای بزرگ شیعه در مورد عرفان و تصوف می‌پردازیم. البته بدیهی است که حق و بطلان یک راه و عقیده بسی فرا‌تر از نظرات شخصیت‌های علمی به صرف شهرت و محبوبیت آنهاست.

جامعه شهروندی امروز بیش از گذشته برساخته و وابسته به مولفه‌های چون سیاست، اقتصاد و حقوق و مسائلی از این دست می‌باشد، پس لاجرم شهروند چنین جامعه‌ای نیز تنها با آگاهی و شناخت کافی هر یک از این مولفه‌ها قادر به بهتر زیستن در جامعه می‌باشد. 

در روز‌های گذشته باز هم شاهد دستگیری و بازداشت گروهی دیگر از دراویش گنابادی به بهانه‌های بی‌اساس در ادامه بازداشت‌های چند ماهه گذشته بوده‌ایم که نشان می‌دهد مساله دروایش به صورت یک پروژه در دستور کار قرار گرفته است، اما علت این دستگیری‌ها هر چه باشد تنها دروایش را در آگاهی هر چه بیشتر از حقوق خود و لزوم دفاع و پیگیری آن مصر‌تر و مصمم‌تر می‌سازد. 

در همین راستا خبرنامه مجذوبان نور در شماره ششم خود اقدام به ایجاد بخشی برای آموزش ساده مبانی حقوق کرده تا با این کار زمینه آگاهی از حقوق قانونی شهروندی که از الزامات زندگی در هر جامعه ایی می‌باشد را فراهم سازد.

با وجود گذشت بیش از چهارماه از آغاز دور تازه‌ی فشار بر دراویش طریقت نعمت اللهی گنابادی ، هنوز بازداشت و آزار و اذیت ایشان ادامه دارد ، در روزهای گذشته شاهدِ حمله به منزل یک دوریش گنابادی و بروز توحشی بی‌سابقه از سوی ماموران امنیتی و لباس شخصی در خانه‌ی وی بودیم ، به نحوی که در ‌‌نهایت منجر به انتقال همسر این درویش گنابادی به بیمارستان شد.

اکنون با اذعان به وجود تمام این معضلات و بن بستی که جامعه امروز به آن رسیده ٬ نقش یک درویش یا به عبارتی دیگر نقش عرفان برای ارائه راه برون رفت از این وضعیت چیست ؟ آیا می‌توان از عرفان انتظار ورود به مسائل اجتماعی ٬ اقتصادی و معضلات روز جامعه را داشت ؟ شنیده‌ایم که برخی درویشی و تصوف را گوشه نشینی و انزوا می‌دانند و در حل مشکلات و معضلات یک جامعه جایی برای حضور یک درویش قائل نیستند . آیا این دیدگاه با توجه به نقش عرفان در زندگی  در طول قرنهای متمادی صحیح و قابل اعتناست ؟

در این شماره از خبرنامه مجذوبان نور ٬ علاوه بر مقالات و اخبار مرتبط با وقایع و مناسبت‌های روز جامعه ٬ با خانواده‌ی شریف و بزرگوار شهید وحید بنانی گفتگو کرده‌ایم ٬ باشد که یاد این شهید و خونِ جاری وی محرکی باشد برای درک و دفاع از حقوق حقه‌ی جامعه خویش .

جامعه امروز به مدد گسترش راههای ارتباطی با وجود برخی مضیقه ها و موانع در حال عوض شدن است . شاهد تغییر محسوسی در همه زمینه ها از ادبیات محاوره ای جامعه گرفته تا اصول مدیریتی و اقتصادی آن هستیم به شکلی که گسترش این تحولات حتی بر باور ها و الگوهای برخی جوامع نیز اثر گذار بوده است .

جامعه دراویش گنابادی نیز خارج از این جامعه زندگی نمی کند و متاثر از این تحولات می باشد٬  همه ما شنیده ایم جمله هایی که از عوض شدن دوره و تغییر حال و هوای امروز جامعه دراویش سخن میگوید ٬ از اینکه دیگر حسینیه ها مثلِ سابق آن حال و هوا را ندارند که بعضا با ابراز تاسف گوینده نیز همراه است .