گروه حقوقی مجذوبان نور – گارد حفاظت زندان تهران بزرگ با حمله به تحصن درویشان زندانی آنها را مورد ضرب و شتم قرار داد. خواسته‌ی درویشان متحصن در زندان تهران بزرگ، آزادی زنان درویش بوده است. آنچه در زیر می‌خوانید تحلیلی حقوقی در اثبات قانونی بودن تحصن درویشان در زندان تهران بزرگ (فشافویه) است: خواسته درویشان متحصن در تیپ ۳ زندان تهران بزرگ، قانونی و مطابق شرع و انسانیت است. بیش از شش ماه است که
✍️ گروه حقوقی مجذوبان نور
صبح امروز گارد حفاظت زندان تهران بزرگ با حمله به تحصن درویشان زندانی آنها را مورد ضرب و شتم قرار داد. خواسته‌ی درویشان متحصن در زندان تهران بزرگ، آزادی زنان درویش بوده است.
آنچه در زیر می‌خوانید تحلیلی حقوقی در اثبات قانونی بودن تحصن درویشان در زندان تهران بزرگ (فشافویه) است:
خواسته درویشان متحصن در تیپ ۳ زندان تهران بزرگ، قانونی و مطابق شرع و انسانیت است. بیش از شش ماه است که تمامی درویشان بازداشت‌شده در حادثه گلستان هفتم را برخلاف قانون آیین دادرسی کیفری و قوانین جاریه، تحت قرار تأمین در زندان نگهداری میکنند و این در حالی‌ست که مطابق مواد ۲۱۷، ۲۲۲، ۲۲۶ و خصوصاً تبصره آن و ماده ۲۴۶ و مواد دیگر قانون آیین دادرسی کیفری می‌بایست آنان را تا زمان قطعیت حکم آزاد می‌کردند.
درویشان متحصن تنها خواسته‌شان این است که حداقل راجع به زنان زندانی قانون را اجرا کنند. شش ماه است که خانواده‌های آنها بارها به دادسرا و قاضی ناظر زندان و شعبات ۱۵ و ۲۶ دادگاه انقلاب و قضات دادگاه تجدیدنظر مراجعه کرده و اعلام کرده‌اند که حاضر به سپردن قرارهای تأمین هستند و قرارها را آماده دارند اما برخلاف قانون، قضات از پذیرش قرارهای تأمین خودداری میکنند و بر اساس قانون آیین دادرسی کیفری بازداشت آنها غیرقانونی محسوب می‌شود! ۱۰ زن را به گروگان گرفته‌اند و از این طریق بر آقای دکتر نورعلی تابنده قطب درویشان گنابادی فشار وارد میکنند تا به خواسته‌های خود دست یابند.
اقدامات مسئولان زندان قرچک و تهران بزرگ بر خلاف آیین‌نامه سازمان زندان‌ها و قانون آیین دادرسی کیفری است. تبصره ماده ۲۲۶ قانون آیین دادرسی کیفری چنین اظهار می‌دارد: «مرجع صادرکننده قرار و رئیس یا معاون زندان مکلف هستند تمهیدات لازم را به منظور دسترسی متهم برای معرفی کفیل یا وثیقه‌گذار فراهم کرده، هر چند خارج از وقت اداری باشد».
در صورت وجود شرایط، مرجع صادرکننده قرار یا قاضی کشیک مکلف به پذیرش هستند اما به‌رغم صراحت قانون، تاکنون هیچ اقدامی از سوی مسئولان زندان در این خصوص صورت نگرفته است و از طرفی برخلاف آیین‌نامه سازمان زندان‌ها، زنان زندانی که اتهام سیاسی داشته‌اند در بندهای جرائم عادی نگهداری شده‌اند و آنها را به صورت جداجدا و تفکیک‌شده در بندهای مختلف مستقر کرده‌اند. اجازه‌ی تماس تلفنی با آنها داده نمی‌شود و حقوق آنها به‌شدت تضییع می‌شود. حتی مورد ضرب و شتم نیز قرار گرفته‌اند و اعتراض خانواده‌ها و پیگیری‌های آنها نیز به نتیجه نرسیده است. به همین دلیل عده‌ای از زندانیان مرد درویش که در زندان تهران بزرگ (فشافویه) هستند، در اعتراضی مسالمت‌آمیز این خواسته را به مسئولان زندان و مسئولان قضایی اعلام کرده‌اند. حال جای تعجب است که چرا با وجود راهکار قانونی برای تودیع وثیقه به ادامه‌ی بازداشت زندانیان زن و سایر درویشان زندانی ادامه می‌دهند؟! شاید مسئولان زندان با دروغ‌بافی بخواهند برخورد غیرقانونی‌شان را با این زندانیان توجیه کنند اما در هرصورت این اقدام دستگاه قضایی بر خلاف نص صریح قوانین جاریه کشور و بر خلاف قانون اساسی است. مقامات قضایی و دستگاه امنیتی کشور باید بدانند با دروغ‌بافی، شایعه‌پراکنی و تفکیک‌سازی زندانیان به جایی نمی‌رسند و اگر حکومتی پایدار می‌خواهند می‌باید هرچه سریع‌تر به اعمال خلاف قانون‌شان پایان بدهند.